Ciekawość moję zwiększyły ogromnie,
Więc kto są, pytam, nazwiska niepewny.
»Patrz, czego prośba moja nie uzyska
Od ciebie, teraz ty pożądasz po mnie?
Z twojej osoby, wyznać mię zniewala:
Gwidona Duki[1] niepomnisz nazwiska?
Że gdym gdzie w twarzy obaczył wesele,
Z lic moich zaraz krwi pierzchała fala.
O ludzie, czemu dóbr waszych krynica
W wykluczającem rodzi się podziele[2]?
Calbolich plemię skłonne do upadu,
Póki nie najdzie jego cnót dziedzica.
Nietylko w biednej krwi już się nie pleni
Zapał do prawdy i pięknego ładu,
Trujące gąszcze; żadne ich oskardy
Nie wykarczują rychło od korzeni.
Gdzie Traversarich i Carpignów[6] plemię?
O Romańczycy, zeszli na bastardy!
Bernarda Fosco[8] w Faency obaczę?
Różdżkę tak wdzięczną wyda-ż drobne siemię?
- ↑ Guido del Duca. Mamy o nim szczupłe wiadomości. Pochodził z Brettinoro.
- ↑ »Podziałem wykluczającym« nazywa się tu owa czynność Fortuny, która »znikome dobra wciąż obnosi w kolej« (P. VII, 79): odbiera jednym, by obdarzyć drugich. Dalej (Cz. XV, 44) będzie mowa o innych dobrach, które nie uszczuplają się, choć rozdzielone między wielu.
- ↑ Rinier da Calboli z Forli, Gwelf, podesta Parmy w 1252 r.
- ↑ W obrębie morza, Renu, gór i Padu, tj. w granicach Romanii.
- ↑ Lizio da Valbona, mąż dworny i wielkiej zacności; Henryk Manardi z Brettinoro, mąż roztropny, uczynny i pełen zacności, przyjaciel Gwidona del Duca.
- ↑ Piotr Traversari, władca Rawenny za Fryderyka II. Gwido di Carpigna, syn Ranierego, hr. di Carpigna, żył w pierwszej połowie XIII w.
- ↑ Fabbro, prawdopodobnie F. de’Lambertazzi, rodem z Bolonii, podesta Pizy w 1254 r.
- ↑ Bernardin di Fosco z Faency, podesta Pizy w 1249 r. Ród jego nieszlachecki nazwany jest »drobnem siemieniem«.
