Ta strona została uwierzytelniona.
133
Za nami wołał głos: »Zginęły rojeLudu, co środkiem przeszedł morskie wały,
Nim dzieci doszły nad Jordanu zdroje.
136
I ów lud, który w trudzie niewytrwałyAnchizowego osierocił syna
I sam się podał na życie bez chwały«[1].
139
Gdy już nam z oczu zniknęła drużynaI popędziła, wciąż tocząc się kołem,
Nowych wir myśli w mej głowie się wszczyna
142
I tak obłędnie snuje się pod czołemI takich marzeń rozpowija tłumy,
Że w tem błądzeniu powieki zamknąłem
145
I w sen prawdziwy popadłem[2] z zadumy.
PIEŚŃ XIX.[3]
1
Owej godziny, kiedy dzienne ciepłoDo reszty swego oddechu pozbawi
Noc wpływem ziemi lub Saturna skrzepłą[4],
4
I gdy to wieszczkom wielki los się jawi[5]W chwili przedświtu, gdzie mrok już opada
Z gościńca, który wnet się rozjaskrawi,
7
W śnie moim wzeszła niewieścia szkarada[6],Jękliwa w mowie, z wejrzeniem rozokiem,
Bez rąk, z nogami w kabłąk, w twarzy blada.
10
Wpiłem w nią oczy. Jak zwarzone mrokiemNa słońcu taje zesztywniałe ciało,
Tak jej odtajał naprzód pod mym wzrokiem
- ↑ W. 133—138. Przykłady lenistwa ukaranego. Pierwszym są Żydzi, którzy pozostawszy w tyle za Mojżeszem, poginęli na puszczy. Drugim towarzysze Eneasza, którzy znużeni wędrówką, porzucili wodza i osiedli na Sycylii.
- ↑ w sen popadłem. Noc nastała, Dante zasypia, jak wprzód u bramy czyścowej (IX, 11).
- ↑ Taras IV. Lenistwo.
- ↑ W. 1—3. Była ostatnia godzina przed świtem. W starożytności i wiekach średnich wierzono, że księżyc i noc zimne same przez się, zostają jeszcze bardziej oziębiane naturalnym chłodem Ziemi lub Saturna, jeżeli ta gwiazda znajduje się na horyzoncie.
- ↑ gdy wieszczkom wielki los się jawi. Sny oglądane nad ranem miały posiadać znaczenie wróżb. »Wielkim losem« geomanci zwali figurę, którą z zamkniętemi oczyma udało się skreślić laską na piasku, a która przypominała linie łączące koniec konstellacji Wodnika z początkiem konstellacji Ryb. To położenie posiadają gwiazdy wschodniego horyzontu w chwili, którą tutaj poeta opisuje.
- ↑ niewieścia szkarada: symbol uciech zmysłowych, mianowicie tych, których człowiek szuka w bogactwie, w rozkoszach stołu i łoża. Każda z jej znamion: jękliwość, zezowatość etc. może symbolizować grzechy, które teraz nastąpią: chciwość i rozrzutność, obżarstwo i opilstwo, nieczystość.
