Strona:Henryk Sienkiewicz - Światła i kwiaty.djvu/95

Ta strona została uwierzytelniona.

i motorem jest wola wyższa, nieodgadniona nigdy, groźna, chmurna, kryjąca w fałdach togi wojnę i pożogę.

Są krzywdy, których człowiek czujący swą godność, znieść nie może.

Wojna i miłość są dwiema jedynemi rzeczami, dla których rodzić się i żyć warto.

Prawda, że gość nie w porę, gorszy od tatarzyna, aleć i to wiadomo, że kto do nieba chce iść, ten musi podróżnego w dom przyjąć, głodnego nakarmić, spragnionego napoić.

Wojna nie żywi ludzi, jeno morzy.