Strona:Kucharka litewska (1913).djvu/273

Ta strona została przepisana.

rondla i, związawszy szpagatem tuż nad mięsem, położyć związaniem do góry między dwie deski i nacisnąć kamieniami. Nazajutrz wydobyć z serwety i położyć w zimnem miejscu, gdzie parę tygodni zachować się może. Dając do stołu, krajać w płaskie kawałki, i podać ocet, pieprz i oliwę.

19. Głowizna wieprza lub dzika.
Proporcja: 1 głowa wieprza, ocet z korzeniami, 1 szczypta saletry, soli, ¼—⅓ f. słoniny, farsz z wątróbki cielęcej według Nr 4, korniszonów ze 3 łyżki, 4—5 jaj, ½ szkl. octu, 2 march., 2 cebule, 1 pietr., 1 seler, 1 por, 10—15 ziarn pieprzu angielskiego.

Oczyścić głowę, odjąć dolną szczękę, wybrać kości i zalać na kilka dni octem, przegotowanym z korzeniami i szczyptą saletry. Wyłożyć grubo serwetę w plastry pokrajaną słoniną, wytrzeć na sucho głowę i położyć ją stroną skóry na słoninę. Zrobić trochę farszu z wątróbki wieprzowej lub cielęcej (wyżej wskazanym sposobem w indyku na zimno), ułożyć wewnątrz głowy rząd tego farszu, trochę korniszonów, w kostki krajanej słoniny, jaja na twardo ugotowane i pokrajane na duże cząstki, potem znowu farszu, aż się głowa wypełni. Oszyć mocno serwetą i gotować w kociołku z włoszczyzną, solą, pieprzem w całku, trochą octu i kośćmi wyjętemi z głowizny przez kilka godzin. Po wyjęciu z wody ostudzić i wtenczas odjąć serwetę. Ubrać galaretą, wygotowaną ze smaku, w którym się gotowała głowizna.

20. Winegret.
Proporcja: 2 f. pieczystego, 2 buraki ćwikł., 10—15 korniszonów, 1 łyż. kaparów, 2—3 solonych ogórków, 1 śledź, 3—4 jaj, 6—8 rydzów, 1 łyż. piklów. Do tego sos musztardowy lub ocet i oliwa.

Winegret robi się z rozmaitego, upieczonego mięsiwa, jako to: zwierzyny, cielęciny, ptastwa, wołowiny i t. p.