Szerebczyzna, p. Serebszczyzna.
Szerepczyzna, p. Serebszczyzna.
Szeręg, szereg.
Szerletan, szarlatan.
Szerm, szyrm, 1) machnięcie, cios, uderzenie bronią (jednym szermem głowę mu odciągł); 2) prostym szermem = po prostu.
Szermierska, szermirstwo, szyrmirstwo, sztuka szermierska, fechtunek.
Szermięga, siermięga.
Szermirstwo, p. Szermierska.
Szermować, szyrmować czem, 1) popisywać się; 2) wojować, żartować, igrać z czem.
Szeroce, szeroko.
Szeroki, szyroki: Z szerokiego serca = z otwartego serca.
Szerokolisty, mający liście szerokie, szerokolistny.
Szerokopleczy, mający plecy szerokie, pleczysty.
Szerstki, p. Szorstki[1].
Szerz, szerza, szerokość.
Szerzyć się, szyrzyć się, puszyć się, rozbijać się, zadzierać nosa.
Szesny, szestny, zostający w stosunku jednego do sześciu.
Szestny, p. Szesny.
Szeszulinka, łupinka.
Szeszuła, łupina.
Sześciniedziałka, sześciniedziołka, sześćniedziałka, sześciniedzielnica, położnica.
Sześciniedzielnica, p. Sześciniedziałka.
Sześciniedziołka, p. Sześciniedziałka.
Sześciochórny, tyczący się sześciu chórów (śpiew S.)
Sześciopiór, buława.
Sześciora, jedna z sześciu części (rozkrawać pomarańczę w sześciorę).
Sześcioraczyć, dzielić na sześciorakie; pomnażać sześciorako.
Sześciorak, jęczmień rodzący ziarna sześcioma rządami.
Sześciorny, poszóstny, sześć razy powtórzony.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Szorstki w Słowniku ilustrowanym języka polskiego i w Słowniku etymologicznym języka polskiego.
