Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0646

pleśniwej maści (koń Ś.).

Śrzonowy, tyczący się szronu, szronowy.

Śrzot, p. Szrot.

Śrzód, śród, wśród.

Śrzódnoceń, wiatr północny, boreasz.

Śrzódodwieczerz, śrzódwieczerz, chwila w połowie odwieczerza, początek zmierzchu.

Śrzódrynkowy, w środku rynku położony.

Śrzódwieczerz, p. Śrzódowieczerz.

Śrzódziemny, p. Śrzodoziemny.

Śrzódznacze, p. Śrzednik.

Śwętny, srogi, surowy (twarz śwętna).

Świacki, świecki.

Świaczyć, świadszyć, świadczyć.

Świadeczen, p. Świadeczny.

Świadecznie, świadomie.

Świadeczno, wiadomo na zasadzie świadectw.

Świadeczny, świadeczen, 1) świadczący, będący świadkiem (kości świadeczne klęski nieprzyjacielskiej; dowód, list Ś.); 2) stwierdzony świadectwami, potwierdzony przez świadków (Jezus, Bóg Ś.).

Świadomca, p. Świadomia.

Świadome: Pod świadomem = za wiadomością, z wiedzą czyją (może fant sprzedać pod świadomem dobrych ludzi).

Świadomia, świadomiec, świadomca, człowiek świadomy czego; biegły, rzeczoznawca, ekspert.

Świadomie, p. Świadstwo; 2) sumienie.

Świadomiec, p. Świadomia.

Świadomiu, po świadomiu = świadomie.

Świadstwo, świadomie, świadziectwo, świadectwo.

Świadszyć, p. Świaczyć.

Świadziectwo, p. Świadstwo.

Świarciadło, zwierciadło.

Świat, 1) życie na świecie, żywot (świata dokonał); 2) wiek dany, czasy dane (za tego świata = za naszych