Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0917

zabawić, zaniedbać (nic nie omieszkał, nic nie zamudził; utarczka owa dzień im zamudziła).

Zamulać, p. Zamulić.

Zamulić, niedok. zamulać, 1) zachwaścić, zanieczyścić, zakąkolić (sekta prawdziwą wiarę zamuliła); 2) zanieczyścić, skazić, zarazić (serce zazdrością zamulił); 3) zaniedbać, zniszczyć, opuścić (kościół już zamulony do dawnej świetności powrócił).

Zamulisko, miejsce zamulone.

Zamuł, muł zalepiający co, szlam (Z. na rudzie będący; kopr ogrodny mocz z głębokich zamułów z pęcherza wywodzi).

Zamurowy, zamurny, po za murem będący; z tamtej strony muru będący.

Zamuskać, niedok. zamuskiwać, 1) muskając pogłaskać, zagładzić (mżące czarowną laską zamuskuje oczy); 2) zasmarować, zalepić (Z. szczeliny gliną).

Zamuskiwać, p. Zamuskać.

Zamusnąć łeb = upić się.

Zamutek, zamącenie, zamęt, zakłócenie, niepokój, zakłopotanie, smutek (wino burakowe tym jest użyteczne, którzy są krwi obciężałej, serca chorego, albowiem miłość a Z. oddala; rodzice przez zuchwalstwo dzieci ku zamutkowi przychodzą).

Zamycać, p. Zamycić.

Zamycić, niedok. zamycać, zapłacić myto, zaclić.

Zamykać i Z. się, p. Zamknąć.

Zamylać, p. Zamylić.

Zamylić, niedok. zamylać, zatrzeć dla zmylenia (Z. swe ślady).

Zamysł, zamyślenie, zaduma.

Zamyślać i Z. się, p. Zamyślić.

Zamyślawać i Z. się, p. Zamyślić.

Zamyślić, niedok. zamyślać, zamyślawać, zamyśliwać, zmyślić, udać co (połóż się a zamyśl chorobę); Z. się, zasta-