M. Arcta Słownik Staropolski/Zamknąć

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[913]

 Zamknąć, zamczyć, niedok. zamykać, 1) zagrodzić (Bóg nam do dostojeństw nie zamyka); 2) Z. mowę = zaniemówić; 3) zamrzeć, dokonać życia (Z. żywot; od ran trzeciego dnia zamknął); 4) wnioskować, wnosić (Z. co z czyich słów); 5) postanowić, uradzić, uchwalić, zdecydować (za radą panów tak tę rzecz zamknęli; zamknęli radę, iżby go pojmali; Z. dekret; gdzieby był czyściec, o tem nic kościół nie zamknął; już zamknęli wojnę); 6) Z. pokój = zawrzeć pokój z kim. Z. się z czego, skąd = wyniknąć, wypaść, wywieść się (z przeszłej mowy to się zamyka, że...).

[914]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.