Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/61

Ta strona została skorygowana.

Bełkotka, odmęt w wodzie, chlupotanie wody, wir; narzędzie do bełtania płynów; kobieta gadatliwa, papla; jąkająca się, bełkocąca.

Bełkotliwy, przym. od Bełkot.

Bełt, nm., grot, pocisk, strzała.

Bełtać, mieszać, mącić, bełkotać.

Bełtanina, rz. ż., płyn zmącony, rozbełtany.

Bemol (skr. b.) w muz., znak zniżenia nuty o pół tonu (fig.).

Benedykcja, łć., błogosławieństwo; poświęcenie.

Benedyktyn, zakonnik reguły ś-go Benedykta; nazwa pewnego gatunku likieru.

Benedyktynka, zakonnica reguły św. Benedykta.

Benedyktyński, przym. od Benedyktyn; benedyktyńska praca = cierpliwa, mrówcza, wytrwała, mozolna praca.

Beneficjalny, od beneficjum, dotyczący beneficjum.

Beneficjant, nadający, ofiarowujący dobra na rzecz kościoła.

Beneficjarjusz, posiadający beneficjum, obdarowany dobrami kościelnemi.

Beneficjat, pobierający dochód z dóbr kościelnych.

Beneficjum, łć., rz. n., w lp. ndm., w lm. B-cja, dochód z dóbr kościelnych, prebenda.

Benefis, fr., rz. m., dochód z widowiska, danego na korzyść artysty; zysk, korzyść.

Benefisant, artysta, na którego korzyść odbywa się przedstawienie benefisowe.

Bengalski ogień, p. Ogień.

Benjaminek (-nka), najmłodszy z rodziny, ulubieniec, faworyt, pieszczoch, gagatek.

Benzoes, wonna żywica koloru brunatnego używana jako kadzidło i kosmetyk.

Benzol, związek organiczny płynny o przyjemnym zapachu używany w przemyśle.

Benzyna, rz. ż., płyn o charakterystycznym zapachu wydobywany z ropy naftowej używany do palenia i do wywabiania plam tłustych z tkanin.

Ber (bra), rz. m., rodzaj prosa.

Bera, fr., gatunek gruszki (złota, szara, biała B.).

Berajter, nm., ujeżdżający konie.

Berbeć, rz. m., mały dzieciak.

Berberys, krzew ciernisty o jagodach kwaśnych (fig.).

Berdysz, Bardysz, łć., drążek z siekierą u góry podobny do halabardy (fig.).

Beret, p. Biret.

Bergamota, wł., rz. ż., gatunek gruszki; gatunek cytryny.

Berkowiec, waga rosyjska = 10 pudom.

Berkut albo Birkut, tat., gatunek orła stepowego (fig.).

Berlacz, nm., ciepły miękki trzewik zimowy nakładany na inny trzewik.

Berlinka, duża łódź żaglowa z dachem przykrywającym przewożone zboże i towary.

Berło, krótka laska ozdobna jako znak władzy najwyższej. (fig.). B. błazna: laseczka z główką pajaca, z dzwoneczkami (fig.); przen. panowanie, władza naj-