Legitymować, uprawniać; l. ś., usprawiedliwiać się, udowadniać swoje prawa do szlachectwa.
Legiwać, forma częstotl. od Leżeć.
Legja, łć., oddział wojska w dawnym Rzymie; l. cudzoziemska = we Francji oddziały wojska ochotnicze, utworzone z cudzoziemców; przen., wielka ilość, tłum; l. honorowa = instytucja orderu tej nazwy we Francji.
Legjon, łć., u starożytnych Rzymian oddział wojska, złożony z 10 kohort (3000—5000 ludzi); wielki oddział wojska, utworzony z werbowanych ochotników; za Napoleona I wojsko utworzone we Włoszech z ochotników Polaków (l-y polskie).
Legjonarjusz, Legjonista, łć., żołnierz rzymski (fig.).
Legjonista, łć., żołnierz, należący do legjonów polskich, będących niegdyś w służbie francusko-włoskiej (f.).
Legnąć — p. Lec.
Legować, łć., zapisać, przekazać testamentem.
Legowisko, nora zwierzęca, miejsce odpoczynku zwierząt; łoże, posłanie, szczególniej liche, byle jakie; przen., siedlisko; leże żołnierskie, obóz.
Legulej, łć., adwokat, krętacz, kauzyperda.
Legumin, łć., ciało białkowate, znajdujące się w roślinach strączkowych.
Legumina, Legomina, fr., potrawa słodka jako przysmak (zdr. Leguminka); warzywa, jarzyny, kasza, mąka, groch i t. p.
Legwan, hiszp., gatun. jaszczurki (f.).
Lej, pijak, pijanica; śmigus, dyngus — p. Lejek.
Lejarnia, fabryka odlewów metalowych, gisernia.
Lejarz, robotnik, pracujący w lejarni, giser.
Lejbchirurg, nm., chirurg nadworny.
Lejbgwardja, gwardja przyboczna monarchy.
Lejbgwardzista, nm., żołnierz albo oficer z lejbgwardji.
Lejbhuzar, nm., huzar z lejbgwardji.
Lejbmedyk, nm., lekarz przyboczny, nadworny monarchy.
Lejbkuczer, nm., woźnica monarszy.
Lejbregiment, nm., regiment złożony z lejbgwardji.
Leitmotiv, nm., temat przewodni, melodja powracająca w muzyce operowej; przen., myśl przewodnia w utworze literackim.
Leitton, nm., nuta prowadząca, ton przewodni.
Lejbowaty, rozlazły, ociężały, ciemięgowaty.
Lejc, nm., rzemień, którym woźnica kieruje konia, uzdeczka; pas rzemienny, idący od chomąta do dyszla, naszelnik, wodza.
Lejcowy, nm., przym. od Lejc; l. koń = koń chodzący w lejcach przed koniem dyszlowym albo obok niego.
Lejdejska butelka, przyrząd do zgęszczania elektryczności i zbierania jej w większych ilościach (fig.).
Lejek, Lej, przyrząd do przelewania i filtrowania cieczy (fig.); wązki prąd wody między sterczącemi nad powierzchnią morza skałami; gatunek grzyba; obrót rąk, trzymanych pod kątem ostrym.
Lejkowaty, Lejowaty, z kształtu podobny do lejka.
Lejnia — p. Lejarnia.
