żony z deski, ustawionej poziomo na podpórkach; ł. a. ławka przez rów, przez rzekę = kładka; szereg, rząd (iść ł-ą = razem, hurmem); urząd ławników; ł. oskarżonych = miejsce w sali sądowej dla podsądnych; pójść na ł-ę oskarżonych = dostać ś. pod sąd, pójść do kryminału; ł. szkolna = okres szkolny w życiu młodzieńca (przyjaźń od ł-y szkolnej); ł. obrończa = adwokaci, obrońcy sądowi; ł. ministrów = gabinet ministrów; ł. przysięgłych = sędziowie przysięgli; jestem na ł-ie = mam powodzenie, szczęści mi ś.; jestem pod ł-ą = nie szczęści mi ś.; pod ł-ą = w zapomnieniu; pójść pod ł-ę = w zapomnienie; odszczekać z pod ł-y = ze wstydem odwołać oskarżenie (zdr. Ławka, Ławeczka) — p. Ławica.
Ławica, Ława, mielizna piasczyst. a wzdłuż rzeki albo brzegu morskiego; w garnpokład, warstwa (ł. węgla, gliny i t. p.) — p. Ława.
Ławka, mniejsza ława (fig.); ł-ki, w szkole, w kościele = siedzenia z ławek, połączone z sobą, z pulpitami na książki a. do pisania; mówić z ł-ki = nie wychodząc na środek; nasada pługa.
Ławniczy, przym. od Ławnik.
Ławnik, w dawnym samorządzie miejskim sędzia obieralny; ławnicy zasiadali pod przewodnictwem wójta; urząd w magistracie dzisiejszym.
Ławra, gr., klasztor ruski.
Łaz, steczka w górach, pastwisko, przełaz.
Łazanek, wł., klusek płaski w formie równoległoboku.
Łazarz, człowiek okryty ranami i wrzodami; nędzarz, żebrak; szpital św. Łazarza dla chorób skórnych w Warszawie,
Łazęga, człowiek, który pracuje a. chodzi powoli i ociężale; włóczęga, próżniak, leniwiec.
Łazić, wolno chodzić, chodzić bez celu
Łaziebnik, łaźnia domowa, pokój kąpielowy — p. Łaziennik.
Łaziebny, przym. od Łaźnia.
Łazienka, pokój z wanną, umywalnią, prysznicem i t. p.; miejsce przeznaczone na łaźnię; częściej w lm., zakład kąpielowy publiczny.
Łaziennik (forma ż. Łazienniczka), Łaziebnik (forma ż. Łaziebniczka); właściciel łaźni, dozorca łaźni a. zakładu kąpielowego; posługacz w zakładzie kąpielowym; kąpielowy.
Łazy (-ów), karcze, pniaki; miejsce po wypalonym lesie; miejsca nizkie i bagniste, zarosłe krzakami i łoziną.
Łaźnia, zakład a. izba, gdzie ś. kąpią, parzą w gorącej parze a. w gorącym powietrzu (ł. parowa, ł. rzymska=kąpiel w gorącym powietrzu); przen., sprawić komu ł-ę = obić go; być, jak w ł-i = mieć wiele kłopotów, przykrości.
Łażące zwierzęta, dział ptaków dwuparzystopalcowych (o dwuch palcach naprzód i dwuch w tył zwróconych).
Łączący, imiesł. od Łączyć; w gram., tryb ł. = wyrażający czynność zależną od innej czynności.
Łączeń, Roświta, roślina z rodziny żabińcowatych (fig.).
Łącznica, linja łącząca; linja kolejowa łącząca dwa tory, bocznica; w anat., błona śluzowa, wyściełająca od przodu gałkę oczną i powierzchnie wewnętrzne powiek, spojówka; owad skrzydlaty z rzędu dwuskrzydłych muchowatych.
Łącznie, ogólnie, razem (przy
