M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ława

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ł – wykaz haseł
Ł – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Ława, sprzęt do siedzenia, złożony z deski, ustawionej poziomo na podpórkach; ł. a. ławka przez rów, przez rzekę = kładka; szereg, rząd (iść ł-ą = razem, hurmem); urząd ławników; ł. oskarżonych = miejsce w sali sądowej dla podsądnych; pójść na ł-ę oskarżonych = dostać ś. pod sąd, pójść do kryminału; ł. szkolna = okres szkolny w życiu młodzieńca (przyjaźń od ł-y szkolnej); ł. obrończa = adwokaci, obrońcy sądowi; ł. ministrów = gabinet ministrów; ł. przysięgłych = sędziowie przysięgli; jestem na ł-ie = mam powodzenie, szczęści mi ś.; jestem pod ł-ą = nie szczęści mi ś.; pod ł-ą = w zapomnieniu; pójść pod ł-ę = w zapomnienie; odszczekać z pod ł-y = ze wstydem odwołać oskarżenie (zdr. Ławka, Ławeczka) — p. Ławica.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.