wość w spełnianiu obowiązków religijnych, nabożnisiostwo.
Bijać, częstl. od Bić.
Bijak, drąg, w jednym końcu grubszy służący do pobijania; krótszy kij u cepów.
Bijatyka, bójka, bicie się, walka na kije lub pięście połączona z hałasem, z kłótnią.
Bila, fr., kula bilardowa; zrobić bilę = trafić ją drugą kulą, aby wpadła do łuzy.
Bilans, fr., porównanie dochodu i wydatków przy zamknięciu rachunków; zamknięcie rachunku, wykazanie finansowego stanu interesu za czas ubiegły.
Bilard, fr., specjalny stół do gry bilami (fig.); gra sama bilami; miejsce, pokój, gdzie się ta gra odbywa.
Bilbokiet, fr., zabawka składająca się z rączki, na której jest czareczka do chwytania uwiązanej kulki (fig).
Bilet, fr., karteczka z brystolu z wypisanem imieniem i nazwiskiem (B. wizytowy); kartka, znaczek papierowy jako dowód opłaconego wejścia (B. kolejowy, teatralny i t. p.); świadectwo, pismo, wydane na dowód czego; krótki list; B. bankowy, banknot, bankocetel, pieniądz papierowy.
Bileter, fr., odbierający bilety przy wejściu na widowiska.
Biljon, fr., tysiąc miljonów; w rachunkach niemieckich miljon miljonów; biljon w monecie = miljard.
Bilon, fr., moneta zdawkowa ze srebra niższej próby, z miedzi lub z niklu.
Bimetalista, zwolennik bimetalizmu.
Bimetalizm, system monetarny, oparty na podwójnej jednostce pieniężnej: złotej i srebrnej.
Binda, nm., wstążka, szarfa, przepaska, taśma; powijak.
Binduga nm., miejsce nad brzegiem rzeki spławnej przeznaczone na skład drzewa spławianego.
Binokle, fr., szkła oczne trzymające się na nosie za pomocą sprężynki (= fr., pince-nez), nanośniki (fig.).
Binom, gr., mat., dwumian.
Biochemja, gr., nauka o zjawiskach chemicznych w żywem ciele.
Biodro, kłąb, wydatna część po obu bokach ciała ludzkiego niżej pasa (fig. B).
Biodrzysty, mający wydatne biodra.
Biografja, gr., życiorys, opis życia.
Biologja, gr., nauka o życiu istot ustrojowych.
Birbant, wł., hulaka, próżniak, wesoło żyjący, utracjusz, lampart.
Birbantować, hulać, próżnować, wesołe próżniacze życie pędzić.
Biret, Beret, łć., rodzaj czapki kanciastej lub okrągłej bez daszka, używanej przez duchownych (fig.), profesorów, sędziów, adwokatów; kobiecy ubiór głowy w tym samym rodzaju.
Birkut — p. Berkut.
Bis, łć., ndm., dwa razy, po raz drugi, żądanie powtórzenia.
Bisior, gr., gatunek cienkiej drogiej tkaniny; nitki powstałe ze stężonej cieczy wydzielanej z gruczołów niektórych małżów; nitki rozchodzące się od kiełkujących zarodków niektórych grzybów.
Bisiorki, paciorki szklane dęte,
