Bić, zadawać razy, chłostać, ćwiczyć, uderzać, tłuc;
przen. — zwyciężać, gromić, pokonywać; godzić na kogo lub w co, nacierać, nastawać; rozbijać, tłuc; zabijać, śmierć zadawać; strzelać;
B. w co = wbijać (pale, gwóźdź);
B. pieniądze = wyrabiać pieniądze;
B. drogę = budować, robić drogę;
B. w dzwony = dzwonić;
B. pokłony = kłaniać się nizko, uniżenie:
B. księgi — drukować;
B. głową o ścianę = rozpaczać;
B. groblę = budować, sypać, urządzać groblę;
B. pianę = rozbijać białko trzepaczką; poty biją = silne potnienie; strzelba bije dobrze = celnie, daleko; woda bije ze skały = wytryska; bijący dowód = oczywisty, niezaprzeczony;
B. w oczy = być widocznym, rzucać się w oczy, uwydatniać się;
B. czołem = kłaniać się nizko, wyrażać szacunek;
B. do głowy = uderzać, napływać (o krwi);
B. kartę = kłaść wyższą kartę;
B. figurę w szachach lub kamienie w warcabach = zabierać figurę, kamień przeciwnikowi;
B. godziny = wybijać, wydzwaniać godziny;
B. na co, w co = kłaść nacisk, akcentować silnie, zmierzać do czego;
B. ś. = bić siebie samego, chłostać się;
B. ś. z kimś = zadawać wzajemnie razy, wszcząć bójkę; walczyć, toczyć bitwę, pojedynkować się;
B. ś. z myślami = rozważać coś, namyślać się:
B. ś. w piersi = uderzać się w piersi, albo uznawać swą winę;
B. ś. z czem = biedzić się, walczyć z czem, kłopotać się;
p. Bity.
Strona w Wikisłowniku
