wiadomienie, obwieszczenie; płatna reklama publiczna (w gazetach, na afiszach, plakatach, kartkach drukowanych, napisach ulicznych i t. p.); anons, publiczne zawiadomienie o czym (o. o pogrzebie, o nabożeństwie i t. p.).
Ogłoszeniowy, przeznaczony na ogłoszenia; dział o. w gazetach = przeznaczony dla ogłoszeń, dział anonsowy; słup, kjosk o. = na którym naklejają ś. ogłoszenia.
Ogłowić, ściąć głowę, wierzchołek, koronę (drzewa).
Ogłódek, chrząszcz czteroczłonkowy z rodziny drwalnikowatych (fig.).
Ogłuchły, ten, który ogłuchł.
Ogłuchnąć, stracić słuch, stać ś. głuchym.
Ogłupiać, dok. Ogłupić; pozbawiać kogo rozumu; czynić głupim skutkiem złego nauczania lub obchodzenia ś.
Ogłupiały, ten, który ogłupiał, stracił rozum, który stracił możność orjentowania ś. w czym.
Ogłupić — p. nied. Ogłupiać.
Ogłupieć, stać ś. głupim, stracić rozum; oszaleć, zwarjować, dostać bzika; czyś ogłupiał? = czyś oszalał?; stracić przytomność umysłu, osłupieć.
Ogłuszać, dok. Ogłuszyć; uderzeniem, hałasem i t. p. na pewien czas pozbawiać słuchu; nie dozwolić usłyszeć; pozbawiać kogo czucia, odurzać.
Ogłuszający, doprowadzający do ogłuszenia, hałaśliwy, nie dozwalający usłyszeć.
Ogłuszyć — p. nied. Ogłuszać.
Ogmatwać, oplątać, wprowadzić w błąd.
Ognać — p. nied. Oganiać; nie móc ś. o. = nie móc ś. opędzić od natrętów, od nachodzących, od napadających.
Ognajać, dok. Ognoić; okładać gnojem; wokoło a. z wierzchu gnoić; walać gnojem.
Ogniatać, gnieść na około, uwierać.
Ognicha, roślina z rodziny krzyżowatych, rzodkiew łopucha, świerzop (fig.).
Ognić, Obgnić, zgnić wokoło a. powierzchu.
Ognić ś., jątrzyć ś., żarzyć ś. (o ranie, wrzodzie i t. p.).
Ognik, mały ogień, niewielki płomień; błędny o. = płomyk skaczący, ukazujący ś. na bagnach, na cmentarzach i t. p., powstaje z samozapalających się gazów; przen., fałszywe o-i brać za żywe światło = dać ś. uwodzić pozorom, łudzić ś.; p. Elma św. ogień; p. Ognicha; czerwony pryszcz na ciele ludzkiem; p. Ogniopiór.
Ogniły, z wierzchu zgniły.
Ogniomierz, przyrząd do mierzenia temperatur bardzo wysokich, pyrometr.
Ogniomistrz, puszkarz, nastawiający działa; fajerwerkarz, co sztuczne ognie wyrabia; pracownik w fabryce pocisków.
Ogniomistrzowstwo, zajęcie ogniomistrza, pirotechnika.
Ogniopiór, Ognipiór, wysypka na głowie i na twarzy u małych dzieci, ognik.
Ogniotrwały, nie poddający działaniu ognia, niepalny; kasa o-a = szafa do przechowywania pieniędzy, kosztowności, ważnych papierów i t. p., zabezpieczona od ognia grubemi metalowemi ściankami.
Ogniotrysk, fontanna zapalonych sztucznych ogni.
Ogniowe (-ego), opłata za ubezpieczenie od ognia, opłata asekuracyjna, fajerkasa.
Ogniowy, przym. od Ogień; dotyczący ognia; przysposobiony
