Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/140

Ta strona została przepisana.

z ust do ust; p. dziecko do chrztu = trzymać je, być mu ojcem chrzestnym a. matką chrzestną; narażać, wystawiać kogo na co: p. kogo na obmowę, na pośmiech, na pośmiewisko ludzkie, w niebezpieczeństwo; narzucać, naznaczać, zsyłać, nastręczać; powierzać, poruczać, polecać, dyktować, rozkazywać, przepisywać; p. w wątpliwość = nie wierzyć, nie ufać, kwestjonować co; udzielać wiadomości o czym, komunikować, przekazywać potomnym wieść o czym; przytaczać, podsuwać, podstawiać, projektować co, wnosić co, występować z czym: p. myśl, projekt, sposób; podstawiać, wystawiać, wysuwać, zwracać, obracać: p. rękę do ucałowania, p. szyję pod topór; p. bok nieprzyjacielowi = nie stawiać mu czoła, unikać walnej bitwy; p. tył = uciekać; ogłaszać: p. co do gazet; zamieszczać, kazać wpisać: p. kogo na listę zaproszonych, kandydatów; p. ś., kazać siebie zapisać, dyktować imię swoje i nazwisko, kazać ogłosić o sobie: p. ś. na listę kandydatów, p. ś. do urzędu, p. ś. do gazet, p. ś. do dymisji; p. ś. za kogo = udawać go; przechylać ś., skłaniać ś.: p. ś. w tył, naprzód.

Podawca, ten, co podaje, projektodawca, wnioskodawca; p. listu = oddawca, okaziciel; p. plebana = kolator.

Podawczy, podający, przekazujący, nadawczy.

Podaż, zaofiarowanie towaru na sprzedaż, ilość pewnego towaru, znajdującego ś. w danej chwili na rynku.

Podążać, nied. Podążyć; dążąc, iść; iść tuż za kim, udawać ś. dokąd, śpieszyć ś.

Podbaldach, Podbaldaszek, kwiatostan, w którym kwiaty mają szypułki nierówne, lecz dochodzące do tej samej wysokości działek, wierzchołka.

Podbałkański, leżący pod Bałkanami, położony, mieszkający w blizkości Bałkan.

Podbarcze, część nogi przedniej zwierząt, odpowiadająca anatomicznie ludzkiemu przedramieniu.

Podbarwiać, dok. Podbarwić; podmalowywać, zagruntować jedną barwą pod drugi kolor.

Podbasować komu, nagadać mu pochlebstw, pochlebić, schlebić.

Podbechtaćp. nied. Podbechtywać.

Podbechtywacz, poduszczyciel, podżegacz, podszczuwacz.

Podbechtywać, dok. Podbechtać; poduszczać, podżegać, podjudzać, podniecać kogo, namawiać do czego złego.

Podbelczep. Nadsłupie.

Podbestwiać, dok. Podbestwić; rozjątrzać kogo na kogo a. przeciw komu, podburzać, podjudzać, podżegać; wzniecać w kim nienawiść przeciw komu.

Podbiał, roślina z rodziny złożonych (fig.).

Podbicie, podbój, zawojowanie, ujarzmienie; podszewka u sukni, u odzienia; futro pod paltem zimowym; p. u nogi = górna część stopy ludzkiej; część buta, pokrywająca podbicie u nogi; p. ś., zbytnie strudzenie a. pokaleczenie nóg (choroba koni, psów).

Podbićp. nied. Podbijać.

Podbiecp. nied. Podbiegać.

Podbieg, przyrząd gimnastyczny, służący do wbiegania, zbiegania i zeskoków.

Podbiegać, dok. Podbiec; biegiem, pędem zbliżać ś. do kogo a. czego, przybiegać, podchodzić, nabierać, nabiegać (p. krwią, ropą).