Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/419

szemi, niż są w istocie; p. ś., bliżej przysuwać ś., zbliżać ś., przystępować do kogo, do czego, nadchodzić, nadciągać; przen., zaprzyjaźniać ś. z kim, spoufalać ś.

 Przybłąkać się, błąkając ś., przybyć w jakie miejsce, przyplątać ś., przyczepiać ś.

 Przybłęda, ten, lub ta, co ś. przybłąka, błąkając ś. przybędzie dokąd; włóczęga, obcy, przybysz, wagabunda; człowiek nieokreślonego charakteru i pozycji społecznej.

 Przybłędny, odnoszący ś. do przybłędy, włóczęgowski; przybłąkany.

 Przybłękitnieć, nabrać barwy nieco błękitnej.

 Przybłonek, nabłonek.

 Przybłoniak, rodzaj złośliwego nowotworu, nabłoniak.

 Przybłotny, przy błotach położony, leżący w pobliżu błot.

 Przybocze, miejsce, będące tuż obok, pobliże.

 Przybocznica, przebywająca stale przy kimś, towarzyszka.

 Przybocznik, człowiek, przebywający stale przy czyim boku; członek straży przybocznej, adjutant; towarzysz nieodstępny, pomocnik w pracach codziennych.

 Przyboczny, pozostający stale przy czyimś boku, stale komu towarzyszący: lekarz p., straż p-a.

 Przyborowy, dotyczący przyboru.

 Przybość, przybić rogami, przycisnąć, bodąc przypędzić.

 Przybór, zwiększenie ś. czego, przyrost, wezbranie, przybytek: p. wody na rzece = przypływ, podniesienie ś. jej poziomu; wszystkie przedmioty, służące do pewnej czynności, razem wzięte, jako całość: p. do kawy, do herbaty = imbryk, filiżanki i spodeczki; p-y do palenia = popielniczka, zapalniczka, nożyk do cygar i t. p.; p-y do pisania na biurko = kałamarz, suszka, podstawka do piór i t. p.; p-y do rysunków, do malowania; p. na konia = rząd; p. wojenny = rynsztunek; to, co jest potrzebne do czego, aparaty, materjały: p-y wojenne, oblężnicze, myśliwskie, podróżne, krawieckie, opatrunkowe i t. p.

 Przybrać — p. nied. Przybierać.

 Przybraknąć, nieco zabraknąć.

 Przybranie, ubranie, odzież, strój; coś, co służy do przybrania: wstążki, kwiaty, pióra, koronki u kapelusza, u sukni i t. p.

 Przybraniec, syn przybrany.

 Przybranka, w gram., część wyrazu, znajdująca ś. przed pierwiastkiem, przedrostek, prefiks, np. przybranka.

 Przybrnąć, brnąc dostać ś. dokąd.

 Przybronować, za pomocą brony przykryć, przysypać ziemią.

 Przybródek, środek dolnej szczęki, podbródek.

 Przybrucze, brzeg bruku, ułożony z większych kamieni.

 Przybrudny, nieco brudny; zbyt brudny.

 Przybrudzić (się), Przybrukać (się), nieco zabrudzić (ś.).

 Przybrzeże, miejsce niedaleko brzegu, pobrzeże.

 Przybrzeżny, nadbrzeżny.

 Przybrzydnąć, stracić nieco na urodzie, zbrzydnąć nieco, obmierzłym, wstrętnym ś. stać.

 Przybudowywać, dok. Przybudować; dobudowywać coś jeszcze do jakiej budowli, budować tuż obok czego a. nad czym, nadbudowywać, przystawiać.

 Przybudówka, Przybudówek, mały budynek, wybudowany tuż przy większym, przystawka.

 Przyburcie, część statku tuż przy burcie. Przybycie, przyjście, przyjechanie do jakiego miejsca; pomnoże-