M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przybierać

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przybierać, dok. Przybrać; brać czegoś więcej dla przyłączenia do tego, co ś. już wzięło, przydawać do wziętego, przyczyniać, dokładać, przykładać; przyozdabiać, przystrajać, upiększać, ubierać; brać na siebie, przyswajać sobie, przywłaszczać coś cudzego; przyswajać, adoptować; opatrywać, zaopatrywać, ekwipować w co; wzbierać, przybywać (o wodzie w rzece a. morzu); napełniać ś., przepełniać czym, wzbierać, nabrzmiewać: piersi mamce przybrały; wzmagać ś., powiększać ś., wzrastać; p. ś., stroić ś., ubierać ś., ozdabiać ś.; ekwipować ś.. zaopatrywać ś., uzbrajać ś. w co; p. minę, pozę, postawę = nastrajać ś., nadawać sobie pozór, srożyć ś.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.