Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/471

Ta strona została przepisana.

Pszczolarzp. Pszczelarz.

Pszczolinka, owad błonkoskrzydły, pszczołowaty.

Pszczoła, owad żądłowy, błonkoskrzydły, żyjący w licznym towarzystwie (fig.).

Pszczołojad, ptak z rzędu sokołowatych, z rodziny sokołów, podrodziny kań, trzmielojad, kobuz pszczołokrad (fig.).

Pszczołołupca, złodziej pszczelny.

Pszczołowiec, gatunek chrząszcza pięcioczłonkowego.

Pszczółka, zdr. od Pszczoła; rodzaj dawnej gry w karty; przen., człowiek pracowity, skrzętny.

Pszenica, roślina z rodziny traw (fig.): p. turecka, p. kukurydza.

Pszenicorodny, rodzący pszenicę.

Pszeniczny, Pszenny, dotyczący pszenicy, właściwy pszenicy, zrobiony z pszenicy: pszenna mąka, kasza, bułka.

Pszeniczysko, ściernisko po pszenicy.

Pszeniec, roślina z rodziny trędownikowatych, psiennik, dzwoniec (fig.).

Pszennik, kołacz, pierog pszeniczny, a. prosiany.

Pszennotatarczany, zrobiony z pszenicy i tatarki; trudniący ś. uprawą pszenicy i tatarki; grunt p. = rodzący pszenicę i tatarkę.

Pszennyp. Pszeniczny.

Pszonak, roślina z rodziny krzyżowych, gorycznik.

Pszono, proso wymłócone.

Ptak, zwierzę kręgowe ciepłokrwiste, jajorodne, porosłe pierzem, oddychające płucami, opatrzone dziobem z powłoką rogową i dwiema parami kończyn, z których przednie przekształcone są w skrzydła (fig.); p. rajski — p. Latawiec; rzadki ptak = rzadki gość; każdy p. według nosa swego śpiewa = każdy stosować ś. musi do swych właściwości wrodzonych; znać p-a po pierza, po głosie = poznać charakter czyjś po powierzchowności; zły to p. co swe gniazdo kala a. plugawi = niegodziwy to człowiek, który szkaluje własną rodzinę, ojczyznę; p-iem przelecieć, lotem p-a = bardzo szybko; czerwone p-i puścić = podpalić budynki; p. niebieski = próżniak, darmozjad.

Ptakowróżbita, wróżący z przelotu ptaków, augur.

Ptakoznawcap. Ornitolog.

Ptakoznawstwop. Ornitologja.

Ptakozwierz, stworzenie, będące w połowie czworonogiem, a w połowie ptakiem.

Ptak-ryba, Ptako-ryba, stworzenie, będące w połowie ptakiem, a. w połowie rybą.

Ptasi, właściwy ptakowi, odnoszący ś. do ptaka, podobny do ptaka: p-a głowa = z nosem, w kształcie dzioba ptasiego; p. mózg = głupi; brak tu tylko chyba p-ego mleka = opływa w dostatki; p. raj = gaik, w którym gnieżdżą ś. ptaki, napełniając go swemi głosami; p-a pierś = wypukłośpiczasta.

Ptastwo, Ptactwo, zbior., ptaki dzikie a. domowe, drób.

Ptaszarnia, miejsce a. budynek, gdzie hodują ptaki, ptaszyniec; kojec, klatka na ptaki.

Ptaszątkop. Ptaszę.

Ptaszek, zdr. od Ptak; przen., człowiek szkodliwy i przebiegły, wogóle znany ze swoich przywar;