Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/539

 Rozbaraszkować się, rozbawić ś., rozigrać ś., rozfiglować ś.

 Rozbawiać, dok. Rozbawić; bawiąc rozweselać, rozochocać, roznamiętniać do zabaw; r. ś., rozweselać ś., zabawiać ś., rozochocać ś., oddawać ś. zapamiętale zabawom.

 Rozbazgrać, bazgrząc rozmazać, rozsmarować, rozlać; przen., malując, opisując coś, rozszerzyć ś. nadto; r. ś., przen., rozpisać ś., zacząć pisać dużo i rozwlekle.

 Rozbebeszać, rozrzucać.

 Rozbechtać, rozjątrzyć, podburzyć.

 Rozbeczyć się, rozpłakać ś.

 Rozbełgotać, rozpaplać, rozgadać.

 Rozbełtywać, dok. Rozbełtać; mieszać dwa płyny z sobą, wstrząsając je, kłócić płyn jaki, dołączywszy doń czego, mieszać coś w płynie przez bełtanie.

 Rozbestwiać, dok. Rozbestwić; wzbudzać w kim gniew, wściekłość; rozjątrzać rozjurzać, czynić podobnym do zwierzęcia przez opanowanie namiętnością, robić zuchwałym, wyuzdanym; r. ś., wpadać w gniew, we wściekłość, stawać ś. podobnym do zwierzęcia przez poddanie ś. namiętnościom; nabierać złych obyczajów; demoralizować ś.

 Rozbębniać, dok. Rozbębnić; rozgłaszać, rozgadywać; r. ś., roznosić ś., być rozgłaszanym.

 Rozbiał, roślina z rodziny okrętnicowatych, żelazne drzewo.

 Rozbicie, czynność rozbijania; rozbicie ś., zniszczenie, uszkodzenie wskutek wypadku, katastrofy: r. okrętu, pociągu; przen., klęska, katastrofa, strata majątku, bankructwo; r. ś., uderzenie ś. bolesne, potłuczenie ś., roztrzaskanie.

 Rozbić — p. nied. Rozbijać.

 Rozbiec — p. nied. Rozbiegać ś., Rozbiegiwać ś.

 Rozbieg, rozbieżenie ś., pierzchnięcie w różne strony, rozsypka, popłoch; wycieczka, ekskursja w różnych kierunkach; rozpęd, rozmach.

 Rozbiegać się, Rozbiegiwać się, dok. Rozbiec ś.; rozchodzić ś. szybko, rozpraszać ś., rozsypywać ś. w różne strony, uciekać, biec w różnych kierunkach; rozpędzać ś., brać rozpęd dla przekroczenia czego; dok., o koniach: rozbrykać ś., ponieść; przen., rozswawolić ś., rozuzdać ś., dać ś. unieść złym namiętnościom.

 Rozbiegany, ten, który rozbiegł ś., rozbrykał ś., poniósł: konie rozbiegane.

 Rozbiegnąć się — p. Rozbiec się.

 Rozbierać, dok. Rozebrać; rozkładać coś na cząstki składowe, rozczłonkowywać, ćwiartować, czynić analizę, rozkładać na pierwiastki: r. maszynę na części składowe; r. dom, budynek = burzyć; w druk., r. złożone szpalty, kolumny = rozsypywać czcionki po przegródkach kaszty; r. pieczeń, indyka, zająca, sarnę, rybę = dzielić na części, pokrajać, ćwiartować; rozkładać związek chemiczny na pierwiastki, z których powstał; r. trupa = czynić sekcję; r. zdanie gramatyczne = wskazać jego części główne i podrzędne; biorąc po cząstce, wszystko zabierać, nic nie zostawiać, zabierać wszystko, co było, rozchwytywać, rozdzierać, rozkradać, rozkupywać; zdejmować z kogo ubranie, rozdziewać; przen., brać pod rozwagę, pod namysł, rozważać, badać krytycznie; wódka go r-a = rozmarza; katar mię r-a = chodzi po kościach, ubezwładnia; ból, słabość r-a = dokucza; r. pulę nie rozegraną (w preferansie) = rozliczać przed ukończeniem gry; r. włosy = czesać je z przedziałem; r. ś., zdejmować z siebie ubranie, rozdziewać ś.