Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/721

leżyty, przyzwoity, sprawiedliwy, dogodny; regularny, prawidłowy; s. do czego, ku czemu, stosowny, nadający ś., sposobny, podatny; postawny, okazały, rosły, pokaźny, duży; dojrzały, dorosły; uczciwy, godny, poważny, stateczny.

 Służalczość, charakter służalczy, uniżoność, płaszczenie ś. przed kim.

 Służalczy, uniżony, płaszczący ś. zbytnio, niewolniczy, zapominający o godności własnej.

 Służalec, służący, lokaj, pachołek, służebnik, fagas.

 Służalstwo — p. Służalczość; zbior., służalcy, słudzy, niewolnicy.

 Służały, ten, który długo służył, który zestarzał ś. na służbie; na służbie zostający, służący.

 Służąca, kobieta służąca, sługa, panna s. = pokojówka, suberetka.

 Służący, mężczyzna służący.

 Służba, pozostawanie u kogoś w charakterze służącego, wypełnianie obowiązków służącego, służenie u kogoś: przyjąć s-ę u kogo, wstąpić do s-y, przyjąć kogo na s-ę, zgodzić ś. do s-y, podziękować za s-ę, porzucić s-ę, być w s-ie a. na s-ie u kogo, być bez s-y, wypowiedzieć komu s-ę, zmieniać s-ę, oddać kogo do s-y, na s-ę, być na s-ie = mieć obowiązek pilnowania, iść na s-ę = do obowiązku, do zajęcia; psia s. = ciężkie, przykre obowiązki; s. wolność traci = służba wymaga uległości; s. publiczna = służenie krajowi w jakim zawodzie, urzędowanie, posada, praca przy wypełnianiu obowiązków honorowego stanowiska społecznego; s. wojskowa a. żołnierska = stan żołnierski, wyprawa wojenna; s. Boża = stan duchowny; kapłaństwo, zawód duchowny; nabożeństwo, msza św.; usługa, posługa; uleganie komu, jako panu, podległość, poddaństwo; dawny ugrzeczniony sposób witania ś. a. żegnania: powolne s-y, najniższe s-y; s-y czyje komu powiadać = kłaniać ś. od kogo, s-y swoje komu zalecać = kazać ś. kłaniać komuś; s. stołowa = kredens, bufet, srebro stołowe, serwis; służący, słudzy, obsługa: s. zdrowia = lekarze publiczni, cywilni a. wojskowi; s. kolejowa = urzędnicy, służący na kolei: s. ruchu = obsługa parowozów i pociągów oraz urzędnicy stacyjni; s. drogowa = inżynierowie i robotnicy, pilnujący porządku na torze; s. kmieca = pewna miara gruntu, z której robiło ś. a. opłacało pańszczyznę.

 Służbista, człowiek akuratny i gorliwy w pełnieniu obowiązków służby.

 Służbistość, akuratność, pilność w pełnieniu obowiązku służby.

 Służbisty, pozostający w służbie, pilny, gorliwy w pełnieniu obowiązków służbowych.

 Służbobiorca, człowiek, najmujący służbę.

 Służbodawca, dający służbę, chlebodawca.

 Służbowiec, służący, oficjalista, urzędnik.

 Służbowość, znajomość obowiązków służby, pilne ich wypełnianie; sprawy dotyczące służby.

 Służebna (-ej), służąca; panna s. = pokojówka, młodsza, panna służąca, subretka, garderobiana.

 Służebnica — p. Sługa.

 Służebnictwo — p. Służebność.

 Służebniczka — p. Służebnica.

 Służebniczy, dotyczący służebnika, służbowy; służalczy, niewolniczy, poddańczy, pokornie uległy.

 Służebnik — p. Sługa.

 Służebność — p. Serwitut.

 Służebny, pozostający w służbie, służący: s. żołnierz = najemny; sługa; s-a panna — p. Służebna.

 Służka, zdr. od Sługa; najniższy s. = wyrażenie uniżoności w podpisie listu.