porządzenia władzy wyższej; s-dł mi kamień z serca = pozbyłem ś. kłopotu, zmartwienia, troski; korona ci z głowy nie spadnie = ujmy ci to nie przyniesie; zasłona s-ła mu z oczu = przestał ś. łudzić; włosy s-ają = wypadają, wyłażą; w myśl., ptaki spadły = zleciały, sfrunęły na jakie miejsce.
Spadać (się), popękać, potrzaskać ś., posiekać ś.
Spadek, spadanie z góry na dół ciał nie podpartych w kierunku pionowym; spadnięcie, spadzistość, stok, pochylenie; obniżenie ś., zniżenie ś., obniżka (o cenach, o kursach): zmniejszenie ś., upadek; s. wody = ściek, utrata, zguba, ruina, klęska, katastrofa; s. tonów, głosów = spuszczanie tonu, przechodzenie od tonów wyższych do niższych; kadencya rytmiczna, rytm; puścizna, dziedzictwo, sukcesja w znaczeniu materjalnym, a także fizycznym i duchowym.
Spadkobierca, człowiek, biorący spadek po kim, sukcesor, dziedzic.
Spadkobierczyni, dziedziczka, sukcesorka.
Spadkobierstwo, spadek, dziedzictwo, sukcesja, puścizna.
Spadkobrać, otrzymywać spadek, być sukcesorem.
Spadkodawca, człowiek, zostawiający komu spadek, zapisujący komu majętność, testator, zapisodawca.
Spadkodawczyni, zapisodawczyni, testatorka.
Spadkowy, odnoszący ś. do spadku, sukcesyjny, dziedziczny.
Spadlać, dok. Spodlić; czynić podłym.
Spadły, ten, który spadł, opadł na dół; przypadający na kogo, dostający ś. w spadku; urzędnik s. z etatu = który stracił posadę wskutek rozporządzenia władzy.
Spadnięcie, spadek, upadek.
Spadochron, przyrząd w kształcie otworzonego parasola, służący do powolnego opuszczania ś. na ziemię ze znacznej wysokości, zwłaszcza z balonu (fig.).
Spadochronista, człowiek spuszczający ś. spadochronem z balonu.
Spadzistość, pochyłość, stoczystość, stok, spadek.
Spadzisty, pochodzisty, pochyły, połogi, stoczysty, stromy; suknia s-ta = wolno puszczona.
Spadź, wypot roślin, sączący ś. z liści i gałązek.
Spahowie, tur., dawniej nieregularna kawalerja turecka; w Algierze lekka jazda francuska, złożona po większej części z krajowców, dowodzona przez oficerów europejskich (fig.).
Spajać, dok. Spoić; łączyć dwie rzeczy tak, iż tworzą jedną całość; zczepiać, spinać, zlepiać, sklejać, zbijać: czynić spoistym, ściskać; przen., łączyć, kojarzyć w jedno pod względem duchowym; s. ś., łączyć ś. ściśle, wiązać ś., zrastać ś., jednoczyć ś., kojarzyć ś. w jedno.
Spajać, dok. Spoić; czynić pijanym, upajać, odurzać trunkiem a. wogóle narkotykiem.
Spalać — p. Palić.
Spaleniec, człowiek, zasługujący na spalenie, łotr, łajdak, obwieś, wisielec.
Spalenisko, zgliszcze, miejsce spalenia ś. czego, pogorzelisko.
Spalenizna, przypalenie; przyswędzenie; coś przypalonego; swąd rozchodzący ś. od rzeczy przypalonej; zgorzelizna, gangrena,
