pierścienic, z rzędu sutoszczetów błędków; motyl nocny z rodziny słonecznic.
Szczecisty — p. Szczeciasty.
Szczeczek, szczekacz; oszczerca.
Szczeczuja — p. Szczeżuja.
Szczeć — p. Szczecina; u ptaków: pióra pojedyŃcze włoskowate, na których promienie są prawie niewidzialne, szczotka do czesania lnu, nabita drobnemi gwoźdźmi; roślina z rodziny szczeciowatych (fig.).
Szczegotać — p. Szczękotać.
Szczególik, zdr. od Szczegół; drobiazg, drobna okoliczność, drobny fakt.
Szczególnie, przysł., niezmiernie, nadzwyczaj, bardzo, inaczej, niż innych, z wyróżnieniem; osobliwie, zwłaszcza, szczegółowo, wymieniając co.
Szczególniej, przysł., stop. wyż. od Szczególnie; najbardziej, najwięcej.
Szczególnostka, drobiazg osobliwy.
Szczególność, charakter tego, co jest szczególne, wyjątkowość, osobliwość, nadzwyczajność; rzecz niezwykła, szczegół.
Szczególny, rzadko ś. zdarzający, wyjątkowy, nadzwyczajny, niezwykły, niepospolity; poszczególny, pojedynczy; odnoszący ś. do jakiejś części, nie zaś do całości, nie ogólny, nie powszechny; większy ponad zwykłą normę, niezmierny, ogromny; dziwny, dziwaczny, ekscentryczny; szczegółowy, dokładny, wszechstronny; wprawiający w podziw, zdumiewający; prywatny, osobisty.
Szczegół, osoba, rzecz, okoliczność szczególna; część czego w przeciwstawieniu do całości; jeden z faktów, detal; po s-le = z osobna wymieniając szczegółowo.
Szczegółek, Szczególik, drobny szczegół.
Szczegółowo, przysł., ze szczegółami, uwzględniając wszystkie szczegóły, drobiazgowo z wyłuszczeniem wszystkich okoliczności, dokładnie, pojedyńczo.
Szczegółowość, uwzględnianie wszystkich szczegółów, okoliczności; wyłuszczanie szczegółów, drobiazgowość, wszechstronność.
Szczegółowy, drobiazgowy, uwzględniający wszystkie szczegóły, skrupulatny.
Szczek, Szczekanie, głos psa a. zwierzęcia drapieżnego z rodziny psów (lisa, szakala i t. p.).
Szczekacz, Szczekarz, ten, który szczeka; potwarca, obmówca, plotkarz, kłamca bezwstydny; żart., pog., jurysta, adwokat, patron.
Szczekaczka, która szczeka; potwarczyni.
Szczekać, dok. Szczeknąć; o psie, lisie, szakalu: wydawać głos sobie właściwy, ujadać, brzechać; spotwarzać, zbeszczeszczać, obmawiać; znieważać; kłamać bezczelnie, łgać, zmyślać; wolno psu na Pana Boga s-ć = ludzie bez winy nie obawiają ś. potwarzy; pies s-a, wiatr niesie = oszczerstwa ludzi podłych nie sięgają cnotliwych; kłamać, zmyślać, obmawiać, szkalować, czernić: s-a jak pies = kłamie bezczelnie.
Szczekliwy, szczekający, wydający szczek.
Szczeknąć — p. nied. Szczekać.
Szczekot, osota pyskata.
Szczekotać — p. Szczękotać.
Szczekuła, pies, szczekający nieustannie, szczekacz.
Szczelina, rysa. szpara, rozpadlina; s. skalna = miejsce pęknięte, wąwóz głęboki, przepaść.
Szczelinisty, obfitujący w szczeliny, w rysy.
Szczeliwo, pakunek; służący do uszczelniania, do utykania szpar.
