M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Szczekać

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	S – wykaz haseł S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[861]

 Szczekać, dok. Szczeknąć; o psie, lisie, szakalu: wydawać głos sobie właściwy, ujadać, brzechać; spotwarzać, zbeszczeszczać, obmawiać; znieważać; kłamać bezczelnie, łgać, zmyślać; wolno psu na Pana Boga s-ć = ludzie bez winy nie obawiają ś. potwarzy; pies s-a, wiatr niesie = oszczerstwa ludzi podłych nie sięgają cnotliwych; kłamać, zmyślać, obmawiać, szkalować, czernić: s-a jak pies = kłamie bezczelnie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.