t. ziemi = gwałtowny, niszczący, podnoszący ś. i opadający ruch skorupy ziemskiej.
Trzęsiogonek — p. Pliszka.
Trzęsionka, słoma roztrzęsiona, pognieciona; słoma, pomieszana z sianem, służąca za pokarm dla bydła; kilka gatunków wódki, wlanych do jednego kieliszka.
Trzęsiskrzynka, złodziej, rzezimieszek.
Trzęski, trzęsący ś., chwiejący ś.: t-a bryczka.
Trzęśba, trzęsienie.
Trzmić, tkwić, sterczeć; trzepotać ś.
Trzmiel, owad błonkoskrzydły, pszczołowaty (f.).
Trzmielina, krzew z rodziny dławiszowatych z rzędu klonowych, o nasionach i liściach jadowitych (f.).
Trzmieliniak, motyl z podrzędu miernikowców, z rodziny drzewiniaków, plamiec.
Trzmielinowy, odnoszący ś. do trzmieliny, zrobiony z trzmieliny.
Trzmielka, owad błonkoskrzydły, pszczółkowaty.
Trzmielojad — p. Kobuz.
Trzmielowiec, motyl z podrzędu zmierzchnikowców, z rodziny kordziuków.
Trzmielowy, odnoszący ś. do trzmiela, właściwy trzmielowi.
Trzmielówka, owad błonkoskrzydły, pszczółkowaty.
Trznadel, ptak wróblowaty, śpiewający, stożkodzioby z rodziny łuszczaków (fig.).
Trzoda, gromada, stado zwierząt, zwłaszcza domowych; zwierzęta domowe, bydło: t. chlewna = świnie; wielka ilość, chmara.
Trzodny, dotyczący trzody a. trzód.
Trzon, płyta z żelaza, z cegieł, na której ś. ogień pali; rękojeść narzędzia, trzonek; t. pióra = pręcik pióra przy osadzie rurkowaty, dęty, dalej aż do końca twardy, lecz giętki; w bot., kwiatostan typu kłosu, o grubej, mięsistej osi, okryty kwiatami siedzącemi, najczęściej niedoskonałemi, zwykle bez osłon; środkowa część kolumny bez podstawy i głowicy; pień grzybów, bedłek, kłodzina; t. w maszynach; cienki, okrągły walec, poruszający ś. w kierunku swej długości; kadłub; t. kręgowy = zbita większa część każdego kręgu.
Trzonek, zdr. od Trzon.
Trzonowy, dotyczący trzonu, ząb t. = znajdujący ś. w szczęce z boku, poza kłami (fig.); t. ząb komu wyrwać = dać ś. komu we znaki, pokrzywdzić kogo, pozbawić kogo rzeczy potrzebnej, mającej dla niego dużą wartość; rośliny t-e = rośliny jednopienne a. dwupienne o kwiatach oddzielnych, słupkowych i pręcikowych bez okwiatu, umieszczone na trzonie mięsistym a. zdrzewniałym.
Trzonóg, trójnóg.
Trzop, czerep, skorupa.
Trzopaszczęki, trójpaszczęki.
Trzopek, gatunek mszycy.
Trzos, worek podłużny ze skóry lub zamszu, nakształt pasa, służący do noszenia pieniędzy; mieć gruby, pełny t. = mieć dużo pieniędzy, być bogatym.
Trzosik, zdr. od Trzos.
Trzosła, lędźwie, uda.
Trzosło, rękojeść pługa, krój.
Trzpiennik, duży owad błonkoskrzydły z grupy rośliniarek, bardzo szkodliwy dla drzew iglastych (fig.).
