ślina wodna z rodziny żabiściegowatych (fig.).
Walisty, walący ś. łatwo; wywrotny, chwiejny; o drzewach: pokręcony od wiatru.
Waliza, fr., kuferek ręczny, pokryty skórą lub płótnem (fig.).
Walizka, fr., mała waliza.
Walka, bitwa, bój, starcie, utarczka, zmaganie ś., zapasy: w. o byt = współubieganie ś. istot żywych o zdobycie środków potrzebnych do życia, przyczyni zwyciężają organizmy mocniejsze.
Walkirje, nm., w mitologji giermańskiej: boginie, kierujące losem bitew i odprowadzające poległych bohaterów do Walhalli,
Walmowy dach, nm., dach czterospadowy, ze spadkami i okapami na wszystkie cztery strony (f.); w-e sklepienie = sklepienie, opierające ś. o wszystkie cztery ściany, pośrodku wznoszące ś. jako sklepienie krzyżowe.
Walnąć — p. nied. Walić.
Walnie, przysł., wybornie, dzielnie, znakomicie, porządnie, przednio, stanowczo, ostatecznie.
Walny, powszechny, ogólny, główny, jeneralny: sejm w., post w.; droga w. = trakt bity; bitwa walna = stanowcza, rozstrzygająca; wyborny, znakomity, wyśmienity, przedni, dzielny.
Walor, łć., wartość, znaczenie; w-y, papiery wartościowe.
Walorowy, łć., odnoszący ś. do waloru.
Waltornia, nm., metalowy dęty instrument muzyczny z rozwartym szeroko zakończeniem, o nizkim tonie (fig.).
Waltornista, nm., muzyk, grający na waltorni.
Waluta, wł., wartość, stopa mennicza; stosunek pieniędzy papierowych do złota i srebra; wartość obiegowa wekslu; rodzaj pieniędzy, w jakich weksel bywa wystawiony; w. rachunku = suma rachunku.
Walwacja, łć., ocenienie, oznaczenie wartości.
Walwalacyjny, dotyczący walwacji, w-a tabela = wykaz nominalnej wartości różnych monet.
Walwas, miara objętości: blizko korzec.
Wał, łć., długi nasyp ziemi, wznoszony w celach fortyfikacyjnych lub odgraniczających, grobla, tama; długa sztuka drzewa, graniasta a. kształtu walca, na której osadzają ś. koła, zęby itp., poruszające maszynerję; część warsztatu tkackiego, na którą nawija ś. przędza a. płótno, nawój; tyle płótna, ile ś. wytka z jednej osnowy; bałwan morski, fala; coś usypanego a. ułożonego w kształcie wału: w. siana = pokos; w-em, przysł., długim, ściśniętym szeregiem, falą; pokotem, mostem.
Wałach, nm., koń wytrzebiony.
Wałaszy, nm., odnoszący ś. do wałacha.
Wałaszyć, nm., ogiera robić wałachem, trzebić, kastrować, pokładać.
Wałeczek, nm., zdr. od Wałek.
Wałeczkowaty, podobny z kształtu do wałeczka, cienki i podłużny.
Wałecznik burakowy, robak z rzędu nicieni, uszkadzający buraki.
Wałek, cienki, niewielki wał ręczny: w. do wałkowania ciast, do wiercenia maku, do maglowania bielizny; coś skręconego w
