magać komuś wysiąść, ułatwiać wyjście z miejsca, gdzie ś. siedziało: w. z powozu, z bryczki, z okrętu na ląd; wydobywać, wyjmować ze środka, wyprowadzać, wypuszczać, pozwalać wyjść, wypłynąć, wyciec; wypierać, wyganiać, wyrzucać, wypędzać, wytrącać; usuwać gwałtem z zajmowanego miejsca, stanowiska: w. z siodła = zrzucać z konia; przen., pozbawiać stanowiska kogo, psuć komuś karjerę, wykolejać go; w. drzwi = wyłamywać; w. komu oko = wybijać; w. prochem, miną w powietrze = wyrzucać w górę; w. sąd, komisję, komitet i t. p. = powoływać do życia, wyznaczać, wybierać do spełnienia jakiej funkcji; wydawać z siebie co, rodzić, tworzyć; w. co naprzód = wysuwać; w. kogo na co, narażać, wystawiać; w. kogo na urząd = wynosić; w. kogo na głupca = wyprowadzać w pole, ośmieszać; w. w czym, pokrywać czym powierzchnię czego, umieszczać, wprawiać, wsadzać co na powierzchni czego dla ozdoby a. użytku; obsadzać z obu stron rzędem: w. drogę drzewami; wypotrzebowywać, zużywać wszystko na sadzenie; sadzić wszystko, co było do zasadzenia; oko mu w-iło = oko wyszło na wierzch przez wypchnięcie, wrzód i t. p.; w. dziecko = usadzać je, aby oddało mocz a. kał; w. ś., być wysadzanym; wydobywać ś. naprzód, w górę, pokonywając, łamiąc, rozsadzając zapory; wysuwać ś. naprzód, uprzedzając, wymijając innych, pośpiesznie udawać ś. dokąd; przen., wynosić ś., usiłować górować nad innemi; zdobywać ś. na coś wystawnego, chcieć olśnić innych wspaniałością, bogactwem, zbytkiem, hojnością i t. p.
Wysadzić — p. nied. Wysadzać.
Wysapać się, sapiąc wytchnąć, odpocząć po zmęczeniu, odsapnąć, przestać sapać; udobruchać ś., ochłonąć z gniewu.
Wysączać, dok. Wysączyć; sącząc po trochu, wypróżniać, wypijać powoli, łyk po łyku, osuszać; w. ś., wyciekać, wypływać kroplami, wązką strugą.
Wysączka, owad z rzędu tęgopokrywych (f.).
Wysączyć — p. nied. Wysączać.
Wyschlik, owad z rzędu tęgopokrywych, grzebiennik (fig.).
Wyschły, który wysechł.
Wyschnąć — p. nied. Wysychać.
Wysełać — p. Wysyłać.
Wysep, grobla, tama — p. Wyspa.
Wysepka, mała wyspa.
Wysepnik, mieszkaniec wyspy, wyspiarz.
Wysforować — p. Wysworować.
Wysiać — p. nied. Wysiewać.
Wysiadać, dok. Wysiąść, Wysieść; wychodzić z miejsca, gdzie ś. przedtym a. wewnątrz czego siedziało: w. z powozu, z okrętu.
Wysiadka, ławka przed domem; kura, wysiadująca jaja.
Wysiadkowe ptaki, które rodzą ś. niedołężnemi i przez dłuższy czas karmione są przez rodziców.
Wysiadły, który wysiadł z czego; wystający, wydatny, wyniosły.
Wysiadywać, dok. Wysiedzieć; pozostawać czas pewien, siedząc na jednym miejscu, czas pewien spędzać na siedzeniu; o samicach ptaków: wyprowadzać pisklęta z jaj, siedząc na nich i ogrzewając je własnym ciepłem, wylęgać; w. posesję = siedzieć jakiś czas w dobrach sprzedanych albo wydzierżawionych na dowód, że przechodzą na innego właściciela.
Wysiadywanie, rzecz. od Wysiadywać; w. jaj — p. Wylęganie.
Wysiąk — p. Wysięk.
