brudnosłomkowej barwy, mający zastosowanie w medycynie.
Taningen, gr., połączenie taniny z kwasem octowym i bezwodnikiem octowym.
Tanio, przysł., za małe pieniądze, z małym kosztem, niedrogo: t. kupić, t. sprzedać; t. szacować = nizko.
Taniość, cena nizka.
Tannokol, gr., połączenie kleju z taniną.
Tanny — p. Tani.
Tanoform, gr., produkt kondensacji taniny z aldehydem mrówkowym.
Tanrek, zwierzę ssące z rzędu owadożernych, z rodziny kretojeży, kretojeż bezogonowy (fig.).
Tantal, gr., chem., metal, pierwiastek rzadko spotykany, znajdujący ś. w naturze tylko w związkach, czysty jest proszkiem szarym, barwy żelaza.
Tantala męki, męczarnie z powodu niemożności osiągnięcia celu pomimo jego blizkości.
Tantalan, gr., nazwa związków solnych, w których skład wchodzi kwas tantalowy i jakakolwiek zasada.
Tantalit, gr., minerał, powstający z połączenia kwasu tantalowego z tlenkiem żelaza i manganu.
Tantalowy, gr., powstały z tantalu, zrobiony z tantalu.
Tantalówka, gr., koszulka do gazu, wyrobiona z tantalu.
Tantjema, fr., udział w zyskach, wypłacany pracownikom a. uczestnikom handlowego lub przemysłowego przedsiębiorstwa, jako stały dochód lub dodatkowo, zależnie od zwiększenia ś. zysków; udział autorów dramatycznych i kompozytorów w dochodzie z przedstawiania ich utworów.
Tantny, łć., którego stać na co, dostatni, zamożny.
Tańcować — p., Tańczyć; t. koło czego, koło kogo, starać ś. osiągnąć co; zasługiwać ś. komu, nadskakiwać komu dla korzyści osobistych.
Tańcujący, tańczący; wieczór t., herbata t-a = zabawa wieczorna towarzyska, połączona z tańcami.
Tapczan, tur., rodzaj kobierca tureckiego; ukr., prycza, ława szeroka do spania.
Tapeta, łć., obicie ścian pokoju, zrobione z papieru kolorowego, ozdobionego deseniami lub z tkaniny, skóry i t. p.
Tapicer, fr., rzemieślnik, wyklejający pokoje, wyściełający meble, zakładający firanki, portjery.
Tapicerski, fr., dotyczący tapicera, należący do tapicera.
Tapir, zwierzę ssące z rzędu nieparzystokopytnych, żyjące w Azji i Ameryce, z rodziny tejże nazwy, o nosie zakończonym małą trąbą (fig.).
Tapirować, nm., wichrzyć włosy grzebieniem, aby nie opadały i tworzyły podkładkę pod większe pukle.
Tapirowiec, zaginiony rodzaj zwierząt ssących.
Tapiserja, fr., robota dywanowa, wyszywanie igłą na kanwie lub innym materjale bawełną, wełną lub jedwabiem; dywan, kobierzec; obicie, tapety.
Tapjoka, brazyl., mączka z korzenia rośliny manjok gorzki, zwilżona wodą, zarobiona w gałeczki i wysuszona na ogniu.
