Niezmożnej[1] sile; przeto słynie wszędzie
I wiecznie słynąć za swe cnoty będzie.
Droga ku sławie — w sławnem urodzenie
Domu, nie sama sława. A ty w cenie
Chceszli być, porzuć nikczemne zabawy,
A we wszem przodków swych naśladuj sprawy.
Da pospolite prawo nieskończone[2]
Imię strażom swym, dadzą i bronione
Granice zbroją koronne podściwą
Od zdradnych sąsiad, sławę wiecznie żywą.
Umysł stateczny i w cnotach gruntowny
Kto ma od Boga, żywie świętym równy;
Nietylko wytrwa[3] gniew szczęścia surowy,
Ale i łaską wzgardzić jest gotowy.
Tysiąc przykładów! Ale dostateczny
Słów moich świadek sam Fridrusz serdeczny[4],
Który to sprawił, że sie mniej wstydamy
Blizny, prze upór co nieszczęścia mamy.
Na Sokal wojska gdy już płaczliwego
Ostatek uwiódł od rąk okrutnego
Pohańca, — wolny, serce nielękliwe
Odkrył, te słowa mówiąc pamiętliwe:
- ↑
niezmożny — niepokonalny (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ nieskończony — nieśmiertelny; nieskończone imię — nieśmiertelne imię (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ wytrwać co — przetrwać co, wytrzymać (opracowane na podstawie Słowniczka).
- ↑ serdeczny — mężny (opracowane na podstawie Słowniczka).
