Strona:Najnowsza kuchnia wytworna i gospodarska.djvu/162

 5. Baranina gotowana po angielsku. Ładny dyszek lub łopatkę oczyścić z błony i obmyć, nalać gorącą wodą, dodając soli, angielskiego ziela, kilka listków i cebulę, zagotować na wolnym ogniu, wyszumować, następnie włożyć kilka całych kartofli i gotować razem aż do miękkości; kartofle nie powinny się rozgotować. Baraninę podać z kartoflami, a oddzielnie przyrządzić sos kaparowy (patrz sosy).

 6. Pieczeń barania w śmietanie. Piękny dyszek oczyszczony z błony, namoczyć na trzy dni w occie przegotowanym z cebulą i korzeniami: wyjąwszy z marynaty, włożyć pieczeń do rondla z masłem, obrumienić, następnie dodać trochę włoszczyzny i korzeni, wlać 2 lub 3 łyżki octu z marynaty, dodać rosołu lub wody i dusić pod pokrywą. Gdy już do połowy uduszona, wyjąć pieczeń do drugiego rondla, obsypać mąką, zalać smakiem przecedzonym, wlać kwaterkę śmietany i dusić aż do miękkości, przewracając i polewając pieczeń sosem, aby dobrze nasiąkła. Podać z buraczkami, kartoflami lub z makaronem.

 7. Pieczeń barania po myśliwsku. Wybrać ładny podłużny dyszek barani, zbić go mocno i zamarynować w occie przegotowanym do połowy z białem winem, z cebulą, włoszczyzną, korzeniami i garstką jałowcu; w tej marynacie niech poleży 4–6 dni, ale trzeba go od czasu do czasu przewracać aby, nasiąknąwszy należycie, skruszał. Wyjętą z marynaty pieczeń, upiec na rożnie lub w piecu, podłożywszy sporo masła; oddzielnie przygotować sos ostry (poivrade) [patrz sosy], używając do tego sosu część marynaty i podać osobno w sosyerce. Do tej pieczeni można podać rozmaite kartofle jak: frit, paille albo krokiety (patrz jarzyny).

 8. Pieczeń barania z cebulkami (Gigot Soubise). Duży dyszek barani obciągnąć z tłuszczu i błony, mocno zbić, po-