Cud pomiędzy schizmatykami nie jest tak niebezpieczny; schizma bowiem, która jest widoczniejsza niż cud, wskazuje widocznie ich błąd. Ale, kiedy niema schizmy, i kiedy błąd jest kwestją sporu[1], cud rozstrzyga.
Abraham, Gedeon; umacniać wiarę cudami[2].
Judyta: wreszcie Bóg mówi w ostatnich czasach ucisku.
Jeżeli ostudzenie miłości zostawia Kościół prawie bez prawdziwych wyznawców, cudy obudzą ich. Jest to jeden z ostatnich objawów łaski.
Gdyby się pojawił cud u jezuitów!
Kiedy cud myli oczekiwanie tych, w których obecności się zdarza, i kiedy zachodzi niestosunek pomiędzy stanem ich łaski i narzędziem cudu, wówczas powinien skłonić ich do odmiany. Ale z wami, rzecz inna. Z taką samą racją możnaby rzec, iż, gdyby Eucharystja wskrzesiła umarłego, trzebaby raczej stać się kalwinem niż zostać katolikiem. Ale, kiedy spełnia oczekiwanie, i kiedy ci, którzy spodziewali się iż Bóg pobłogosławi leki, widzą iż uleczono ich bez lekarstw...
Niedowiarki. — Nigdy nie zjawił się znak ze strony djabła bez mocniejszego znaku ze strony Boga, lub przynajmniej bez przepowiedni iż to nastąpi.
Niesprawiedliwi prześladowcy tych, którymi Bóg wyraźnie się opiekuje: jeżeli wam wyrzucają wasze nadużycia, mówią jak heretycy; jeżeli mówią, że łaska Jezusa Chrystusa rozróżnia nas, „są heretycy”; jeżeli dzieją się cudy, „to znak ich herezji”.
Ezechjel. Powiadają: Oto lud boży mówi w ten sposób[3]. — Ezechjasz[4].
Powiedziane jest: „Wierzcie w Kościół[5], ale nie jest powiedziane: „Wierzcie w cudy”, z tej przyczyny, iż to ostatnie jest naturalne, zasię pierwsze nie. Jedno wymagało przepisu, drugie nie.
