Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/247

Ta strona została przepisana.


Którzy ine Iudzie karzą,
Małe zbytki ciężko ważą:
Gdy sie za święte mniemają,        15
W ciężkich grzechach sami trwają.

Rimicius: Aes. Nev. 169 Astrologus. [H 72 Ἀστρολόος]. — FE (129) O astrologu, co w dół wpadł. — Minasowicz (111) Astrolog i podróżny. — Jakubowski 35 Astrolog, który wpadł w studnią. (L II, 13 L'astrolugue qui se laisse tomber dans un puits). — Ławrynowicz 8 Thales filozof.

66. Leda przyjaźń pomocna.

Mrówka przyszła, aby piła,
W stuk sie, nieboga, wwaliła;
Gołębica to widziała;
(Wtenczas na drzewie siedziała).
A gdy sie mrówka topiła,        5
Ona jej różdżkę zrzuciła,
Której gdy sie uchwyciła,
Z studziej sie wyprowadziła.
Potym zawżdy czasu patrzała,
By gołębicy oddała        10
Dobrodziejstwo w swej przygodzie,
Gdy tonęła w onej wodzie.
Owa sie łowiec przygodził,
A na gołębicę godził;
I czyścieby jęta była,        15
Bowiem sidła nie baczyła;
Aż sie mrówka przyczyniła,
Łowca w nogę ukąsiła;
On sie rzucił, by sie pomścił,
Tym golębicę upłoszył.        20