60. „Kiedy król Alfons doczesne mieszkanie,
Noc życia, zmienił na niebios lazury,
Księciem, co po nim objął panowanie,
Trzynastym z królów został Juan wtóry.
Ten, wiecznéj sławy czując pożądanie,
Powziął nad siły ludzkie zamiar, który
Różowéj jutrzni miał mu odkryć bramy,
Ów kres, którego my dzisiaj szukamy.
61. „Więc idą posły, mierząc swemi stopy
Hiszpanję, Francję, Włochy pełne sławy,
I w kraju, kędy legł grób Partenopy[1],
W bogatym porcie dosiadają nawy;
W tym Neapolu, gdzie licznemi tropy
Różnych zdobywców słał los niełaskawy,
Aż znów po latach gród błysnął rozkwitem
Pod cnéj Hiszpanji berłem znakomitém.
62. „Sykulskie morza przepłynęli żwawo,
Pędząc ku Rodos z brzegi piaszczystemi;
Już są na brzegu, który śmiercią krwawą
Pompejusz wsławił między potomnemi,
Zwiedzili Memfis, — kraj, gdzie pól uprawą
Nil kręty rządzi wylewy swojemi;
Zdążają w górę, w etjopskie kraje,
Gdzie Chrystusowi ludność chwałę daje.
63. „Już łódź ich pruje erytrejskie morza[2],
Przez Izraela bez czółn przekroczone;
Już po-za niemi nabatejskie wzgórza
Od Izmaela syna tak ochrzczone[3].
Już wonne brzegów sabejskich odnoża
Adonisowéj matce ulubione[4],
Już wkoło nawą opływają zwinną
Arabję Szczęsną, Skalistą, Pustynną.
64. „Weszli w cieśninę Perską, kędy zda się
Mętne Babelu wspomnienie zostało[5]:
Gdzie się w nurt jeden łączą w całéj krasie
Tygr z Eufratesem dumne źródeł chwałą.
Stąd ku Indowi, który w przyszłym czasie
Dostarczy baśni cudownych niemało,
Przez oceany nawa ich poniosła,
Kędy sam Trajan nie śmiał popchnąć wiosła.
- ↑ Partenope — dziś Neapol. Gród ten, według podań, wziął imię od syreny Partenopy na tém wybrzeżu pochowanéj.
- ↑ Starożytna nazwa Czerwonego morza.
- ↑ Nabath — Nabajoth — (patrz objaśnienia do pieśni 1, 28, ok. 84).
- ↑ Myrrha, córka Cinyrasa króla Cypru a matka Adonisa, uniesiona zdrożną namiętnością, uciekła w lasy Arabii, aby ukryć swą hańbę. Tam, według podań, zamieniła się w drzewo, a łzy, które dotąd wylewa, jestto wonna żywica słynąca pod nazwą mirry.
- ↑ Niéma żadnego stosunku między wieżą Babel a cieśniną Bab-el-Mandeb, proste podobieństwo dźwięków. (Lamarre).
