Mojżeszowi téż rzekł: Wstąp do Pana ty, i Aaron, Nadab i Abiu, i siedmdziesiąt starszych z Izraela, i pokłonicie się zdaleka.
2. A sam Mojżesz wstąpi do Pana, a oni nie przybliżą się: ani lud nie wstąpi z nim.
3. Przyszedł tedy Mojżesz, i powiedział ludowi wszystkie słowa Pańskie, i sądy. I odpowiedział wszystek lud jednym głosem: Wszystkie słowa Pańskie, które mówił, uczynimy.
4. I napisał Mojżesz wszystkie słowa Pańskie: a rano wstawszy, zbudował ołtarz przy saméj górze, i dwanaście tytułów, według dwanaście pokoleń Izraelowych.
5. I posłał młodzieńce z synów Izraelowych, i ofiarowali całopalenia, i ofiarowali ofiary zapokojne Panu, cielce.
6. Wziął tedy Mojżesz połowicę krwie, i wlał w czaszę: a drugą połowicę wylał na ołtarz.
7. I wziąwszy księgi przymierza, czytał, a lud słuchał: którzy rzekli: Wszystko, co rzekł Pan, uczynimy i będziemy posłuszni.
8. A on wziętą krwią pokropił lud, i rzekł: Ta jest krew przymierza, które Pan postanowił z wami, na wszystkie te słowa.
9. I wstąpili Mojżesz i Aaron, Nadab i Abiu, i siedmdziesiąt z starszych Izraelowych. [1]
10. I ujrzeli Boga Izraelowego: a pod nogami jego jako robota kamienia Szafirowego, a jako niebo, gdy pogodne jest.
11. Ani ściągnął ręki swéj na te, którzy daleko odstąpili z synów Izraelowych, i widzieli Boga, i jedli i pili.
12. I rzekł Pan do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i bądź tam: dam ci tablice kamienne, i zakon i przykazanie, którem napisał, abyś je nauczył.
13. Wstali Mojżesz i Jozue, sługa jego; i wstępując Mojżesz na górę Bożą,
14. Rzekł do starszych: Poczekajcie tu, aż się wrócimy do was. Macie Aarona i Hur z sobą, jeźli się jaka sprawa otworzy, odniesiecie do nich.
15. A gdy wstąpił Mojżesz, okrył obłok górę.
16. I mieszkała chwała Pańska na Synai, zakrywszy ją obłokiem przez sześć dni: a siódmego dnia zawołał go z pośrodku mgły.
17. A pozór chwały Pańskiéj był jako ogień pałający na wierzchu góry, przed oczyma synów Izraelowych.
18. I wszedłszy Mojżesz w pośrodek mgły wstąpił na górę, i był tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy.
I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2. Mów synom Izraelowym, aby mi wzięli pierwiastki: od każdego człowieka, który ofiaruje dobrowolnie, weźmiecie je. [2]
3. A to jest, co brać macie, złoto i śrebro i miedź,
4. Hiacynt, i szarłat, i karmazyn dwakroć farbowany, i bisiór, i sierć kozią,
5. I skóry baranie czerwono farbowane, i skóry fiołkowe, i drzewo Setym:
6. Oliwę do przyprawienia światła, wonne rzeczy na maść, i kadzenia dobréj woni:
7. Kamienie Onychiny, i drogie kamienie na ozdobienie Ephod i Racyonała.
8. I uczynią mi Świątnicę, i będę mieszkał w pośrodku ich:
9. Wedle wszystkiego podobną przybytku, który ukażę tobie, i wszystkiego naczynia ku służbie jego: a uczynicie ją tak: [3]
10. Skrzynię z drzewa Setym spójcie, której długość niech ma półtrzecia łokcia, szerokość półtora, wysokość także półtora.
11. I pozłocisz ją złotem co najczystszem, wewnątrz i zwierzchu: i uczynisz na niéj koronę złota wkoło,
12. I cztery kolca złote, które przyprawisz do czterech węgłów
