Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 35
Zebrawszy tedy wszystko zgromadzenie synów Izraelowych, rzekł do nich: Te są rzeczy, które Pan czynić rozkazał.
2 Sześć dni będziecie robić: siódmy dzień będzie wam święty Szabat i odpoczynienie Pańskie: ktoby robił weń, zabit będzie.
3 Nie wzniecicie ognia we wszystkich mieszkaniach waszych przez dzień sobotni.
4 I rzekł Mojżesz do wszystkiéj gromady synów Izraelowych: Ta jest mowa, którą przykazał Pan, mówiąc:
5 Odłączcie u was pierwiastki Panu. Każdy dobrowolny, i ochotnem sercem niech je ofiaruje Panu: złoto i srebro i miedź,
6 I hiacynt, i szarłat, i karmazyn dwakroć farbowany, i bisiór, sierść kozią,
7 I skóry czerwono farbowane i fiołkowej maści, drzewo Setym: [1]
8 I oliwę ku przyprawie światła, i aby uczyniona była maść i kadzenie najwdzięczniejsze.
9 Kamienie Onychiny, i kamienie drogie na ozdobienie Naramiennika i Racyonału.
10 Ktokolwiek między wami mądry jest, niech przyjdzie i czyni, co Pan rozkazał.
11 To jest, przybytek i dach jego i przykrycie, pierścienie i deski z drążkami, kołki i podstawki:
12 Skrzynię i drążki, ubłagalnią i zasłonę, którą przed nią zapuszczają:
13 Stół z drążkami i z naczyniem, i z chlebem pokładnym.
14 Lichtarz ku trzymaniu świateł, naczynie jego, i lampy, i oliwę na posiłek ognia.
15 Ołtarz kadzenia, i drążki, i olejek pomazania, i kadzenie z wonnych rzeczy, oponę do drzwi przybytku.
16 Ołtarz całopalenia, i kratkę jego miedzianą, z drążkami i z naczyniem jego: umywalnią i podstawek jéj.
17 Opony do sieni z słupami, i z podstawkami, zasłonę we drzwiach u sieni.
18 Kołki przybytku i sieni z powrózkami swymi:
19 Szaty, których używają na służbie świątnice, odzienie Aarona, najwyższego kapłana i synów jego, aby mi sprawowali urząd kapłański.
20 I wyszedłszy wszystko zgromadzenie synów Izraelowych od obliczności Mojżesza,
21 Ofiarowali umysłem bardzo ochotnym i nabożnym pierwiastki Panu, na czynienie roboty przybytku świadectwa. Cokolwiek na służbę i na szaty święte było potrzeba,
22 Mężowie z niewiastami dodali, manelle, i nausznice, pierścienie, i prawnice, i wszystko naczynie złote na dary Pańskie jest odłożono.
23 Jeźli kto miał hiacynt, i szarłat, i karmazyn dwakroć farbowany, bisiór, i sierść kozią, skóry baranie czerwono farbowane, i fiołkowéj maści,
24 Śrebra, i miedzi, i kruszcze, ofiarowali Panu, i drzewo Setym na rozmaite potrzeby.
25 Lecz i niewiasty nauczone, co naprzędły, dały hiacynt, szarłat, i karmazyn, i bisiór,
26 I sierść kozią, z dobréj woli wszystko dawając.
27 Przełożeni zasię ofiarowali kamienie Onychiny, i kamienie drogie na Naramiennik i na Racyonał.
28 I rzeczy wonnych, i oliwy na przyprawę świateł, i na przyprawienie maści, i na złożenie kadzenia bardzo wdzięcznéj woni.
29 Wszyscy mężowie i niewiasty sercem nabożnem ofiarowali dary, aby uczynione były roboty, które kazał Pan przez rękę Mojżesza: wszyscy synowie Izraelowi dobrowolne Panu oddali. [2]
30 I rzekł Mojżesz do synów Izraelowych: Oto wezwał Pan na imię Bezeleela, syna Uryego, syna Hurego, z pokolenia Judy:
31 I napełnił go duchem Bożym, mądrością, i rozumieniem, i umiejętnością, i wszelką nauką,
32 Ku wymyśleniu i uczynieniu roboty, we złocie, we śrebrze, i miedzi,
33 I w rzezaniu kamienia, i w robocie ciesielskiéj. Cokolwiek misternego wynaleziono być może,
34 Dał do serca jego: Ooliaba téż, syna Achisamech z pokolenia Dan:
35 Obudwu wyćwiczył mądrością, aby czynili robotę ciesielską, tkacką, i haftarską, z hiacyntu, i szarłatu, i karmazynu dwakroć farbowanego, i bisioru, aby tkali wszystko, i nowe wszelakie rzeczy wynajdowali.