Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 22
Jeźliby kto ukradł wołu, albo owcę, i zabił albo przedał: pięć wołów odda za jednego wołu, a cztery owce za jednę owcę. [1]
2 Jeźliby wyłamując złodziéj dom, albo podkopując był naleziony, a wziąwszy ranę umarłby: ten, kto go ranił, nie będzie winien krwie.
3 Ale jeźliby to po wejściu słońca uczynił, mężobójstwo popełnił, i sam umrze. Jeźliby nie miał, coby za kradzież oddał, sam niech zaprzedan będzie:
4 Jeźli się u niego, co ukradł, najdzie żywo, lub wołu, lub osła, lub owcę: we dwójnasób wróci.
5 Jeźli kto uszkodzi pole albo winnicę, i puści bydlę swe, aby spasło cudze: cokolwiek najlepszego będzie miał na polu swem, albo w winnicy, według oszacowania szkody nagrodzi.
6 Jeźliby wyszedłszy ogień natrafił ciernie, i zająłby kopy zboża, albo stojące zboże na polu: nagrodzi szkodę, kto ogień zapalił.
7 Jeźli kto zlecił przyjacielowi pieniądze, albo statek ku schowaniu, a temuby, który je przyjął, ukradziono je: jeźli się najduje złodziéj, dwojako nagrodzi.
8 Jeźli nie wiedzą o złodzieju: pana domu stawią przed bogi, i przysięże, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego.
9 Ku uczynieniu zdrady, tak o wołu, jako i o osła, i o owcę, i o szatę, i cokolwiek szkodę przynieść może: obojgu sprawa przytoczy się przed bogi: a jeźli oni osądzą, dwojako nagrodzi bliźniemu swemu.
10 Jeźli kto zleci bliźniemu swemu osła, wołu, owcę i wszelkie bydlę na chowanie, a zdechłoby, albo znędzniało, albo było wzięte od nieprzyjaciela, a niktby tego nie widział:
11 Przysięga będzie w pośrodku, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego: i przyjmie Pan przysięgę, a on nie będzie musiał nagradzać. [2]
12 Ale jeźliby ukradzione było, nagrodzi szkodę Panu.
13 Jeźli od zwierza zajedzione, niech odniesie do niego, co zabite jest, a nie nagrodzi.
14 Ktoby u bliźniego swego czego z tych rzeczy pożyczył, a znędzniałoby albo zdechło, w niebytności pana, nagrodzić będzie musiał.
15 Ale jeźliby pan był na ten czas, nie nagrodzi, zwłaszcza jeźli najęte przyszło za zapłatę pracy jego.
16 Jeźliby kto zwiódł pannę jeszcze niepoślubioną, i spałby z nią: da jéj wiano, i będzie ją miał za żonę: [3]
17 Jeźli ojciec panny dać nie będzie chciał: odłoży pieniądze, według obyczaju wiana, które panny brać zwykły.
18 Czarownikom żyć nie dopuścisz.
19 Ktoby nierząd płodził z bydlęciem, śmiercią niechaj umrze.
20 Kto ofiaruje bogom, zabit będzie, oprócz samemu Panu. [4]
21 Przychodnia nie zasmucisz, ani go uciśniesz; boście i sami przychodniami byli w ziemi Egipskiéj. [5]
22 Wdowie i sierocie szkodzić nie będziecie.
23 Jeźli je obrazicie, będą wołać do mnie, a ja wysłucham wołanie ich:
24 I rozgniewa się zapalczywość moja, i pobiję was mieczem: i będą żony wasze wdowami, a synowie wasi sierotami.
25 Jeźli pieniędzy pożyczysz ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą: nie będziesz mu przynaglał, jako wycięgacz, ani lichwami uciśniesz.
26 Jeźli w zastawie od bliźniego twego weźmiesz odzienie, przed zachodem słońca wrócisz je.
27 Albowiem to samo jest, czem się odziewa odzienie ciała jego: a innego nic nie ma, w czemby spał: będzieli wołał do mnie, wysłucham go; bom jest miłosierny.
28 Bogom uwłaczać nie będziesz, a przełożonemu nad ludem twoim nie będziesz złorzeczył. [6]
29 Dziesięcin twoich i pierwiastek twoich oddać nie omieszkasz: pierworodnego z synów twoich dasz mi. [7]
30 Z wołów téż i z owiec tymże sposobem uczynisz: siedm dni niechaj będzie przy matce swojéj, a dnia ósmego oddasz mi go. [8]
31 Mężami świętymi mnie będziecie: mięsa, któregoby zwierz pierwéj skosztował, jeść nie będziecie, ale psom wyrzucicie.
- ↑ 2. Król. 12, 6.
- ↑ Gen. 31, 39.
- ↑ Deut. 22, 29.
- ↑ Lev. 29, 4. (
Błąd – odwołanie do nieistniejącego wersetu.)
- ↑ Zach. 7, 10.
- ↑ Dzie. 23, 5.
- ↑ Lev. 22, 8. Ezech. 44, 30. Wyżéj 13, 2. 12.
- ↑ Niż. 33, 19.
