Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 22


Poniżej znajduje się Księga Kapłańska podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Kapłańska

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27


ROZDZIAŁ XXII.
Którzyby się mieli wściągać od tych rzeczy, które są Panu Bogu poświęcone, a które rzeczy mieliby ofiarować.

Mówił téż Pan do Mojżesza, rzekąc:

Mów do Aarona i do synów jego, aby się strzegli tych rzeczy, które są poświęcone synów Izraelowych, i nie splugawiali imienia rzeczy mnie poświęconych, które oni ofiarują: Ja Pan.

Mów do nich i do potomków ich: Wszelki człowiek, który przystąpi z rodu waszego do tych rzeczy, które są poświęcone, i które ofiarowali synowie Izraelowi Panu, w którym jest nieczystota, zginie przed Panem: Ja jestem Pan.

Człowiek z nasienia Aaronowego, któryby był trędowaty, albo płynienie nasienia cierpiący: nie będzie jadł z tych rzeczy, które mi są poświęcone, aż będzie uzdrowion. Któryby się dotknął nieczystego od zmarłego, i z którego wychodzi nasienie jakoby złączenia,

I który się dotyka płazu i czegokolwiek nieczystego, którego dotknienie jest nieczyste:

Nieczysty będzie aż do wieczora, i nie będzie jadł tych rzeczy, które są poświęcone; ale gdy omyje ciało swoje wodą,

A słonce zajdzie: tedy oczyszczony, będzie pożywał rzeczy poświęconych; bo pokarm jego jest.

Zdechliny i uchwyconego od zwierza nie będą jeść, ani się splugawią niemi: Jam jest Pan. [1]

Niechaj strzegą przykazania mego, aby nie podlegli grzechowi i nie umarli w świątnicy, gdyby ją splugawili: Ja Pan, który je poświącam.

10 Żaden obcy nie będzie jadł rzeczy poświęconych: komornik kapłański, i najemnik jeść z nich nie będą.

11 Ale którego kapłan kupił, i któryby był rodzic domu jego, ci będą jeść z nich.

12 Jeźli córka kapłańska pójdzie za kogokolwiek z ludu: z tych rzeczy, które są poświęcone, i z pierwocin nie będzie jadła.

13 Ale jeźli wdowa, albo odrzucona, i bez dziatek wróci się do domu ojca swego: jako panienką zwykła była, będzie jeść pokarmy ojca swego. Wszelki obcy jeść z nich nie ma wolności.

14 Ktoby z niewiadomości jadł poświęcone, nadda piątą część do tego, co zjadł, i da kapłanowi do świątnice.

15 Ani splugawią poświęconych rzeczy synów Izraelowych, które ofiarują Panu:

16 By snadź nie podjęli karania za grzech swój, gdyby jedli poświęcone: Ja Pan, który je poświącam.

17 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

18 Mów do Aarona i synów jego i do wszystkich synów Izraelowych, i rzeczesz do nich: Człowiek z domu Izraelowego i z przychodniów mieszkających u was, któryby ofiarował ofiarę swą, albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując: cobykolwiek ofiarował na całopalenie Panu,

19 Aby było ofiarowano przez was, samiec będzie bez makuły z wołów, i z owiec, i z kóz.

20 Jeźliby miał wadę, nie ofiarujecie, ani będzie przyjemno.

21 Człowiek, któryby ofiarował ofiarę zapokojnych Panu, albo śluby pełniąc, albo dobrowolnie ofiarując: tak z wołów, jako z owiec, wady nie mające ofiaruje, aby przyjemno było: żadna wada w niem nie będzie. [2]

22 Jeźli będzie ślepe, jeźli ułomne, jeźli bliznę mające, jeźli brodawki albo świerzb, albo parch, nie ofiarujecie ich Panu, ani palcie z nich na ołtarzu Pańskim.

23 Wołu i owcę, ucho i ogon uciąwszy, dobrowolnie ofiarować możesz: ale ślub z nich wypełniony być nie może.

24 Żadnego zwierzęcia, któreby miało albo starte, albo stłuczone, albo wyrznione a wyjęte jąderka, nie ofiarujecie Panu, a w ziemi waszéj tego koniecznie nie czyńcie.

25 Z ręki cudzoziemca nie będziecie ofiarować chleba Bogu waszemu, i cokolwiekby inszego chciał dać; bo są wszystkie skażone i pomazane, nie przyjmiecie ich.

26 I mówił Pan do Mojżesza, mówiąc:

27 Wół, owca i koza, gdy się urodzą, siedm dni będą pod cyckiem matki swojéj; a ósmego dnia, i potem mogą być ofiarowane Panu.

28 Choć to krowa, choć owca, nie będą ofiarowane jednego dnia z płodem swym.

29 Jeźli ofiarować będziecie ofiarę za dziękczynienie Panu, aby mogła być ubłagalna, [3]

30 Tegóż dnia ją zjecie, nie zostanie nic do poranku drugiego dnia: Ja Pan.

31 Strzeżcie rozkazań moich i czyńcie je: Ja Pan.

32 Nie plugawcie imienia mego świętego, abych był święcon w pośrodku synów Izraelowych: Ja Pan, który was poświącam.

33 I wywiodłem z ziemie Egipskiéj, abym wam był za Boga: Ja Pan.





  1. Ezech. 44, 31. Deut. 14, 21.
  2. Deut. 15, 20. Eccl. 35, 8. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  3. Wyż. 7, 15.