Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 12
I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2 Mów synom Izraelowym, i rzeczesz do nich: Niewiasta jeźli przyjąwszy nasienie, porodzi mężczyznę, nieczystą będzie przez siedm dni, według dni odłączenia miesięcznéj. [1]
3 A ósmego dnia będzie obrzezano dzieciątko.
4 A ona trzydzieści i trzy dni mieszkać będzie we krwi oczyszczenia swego. Żadnéj rzeczy świętéj nie dotknie się i nie windzie do świątnice, aż się wypełnią dni oczyszczenia jej. [2]
5 A jeźli dzieweczkę urodzi, nieczysta będzie dwie niedziele, według zwyczaju choroby miesięcznéj, a sześćdziesiąt i sześć dni będzie mieszkać we krwi oczyszczenia swego.
6 A gdy się wypełnią dni oczyszczenia jéj, za syna, albo za córkę, przyniesie baranka rocznego na całopalenie i gołąbię albo synogarlicę za grzech, do drzwi przybytku świadectwa, i odda kapłanowi:
7 Który je ofiaruje przed Panem, i będzie się modlił za nię, i tak będzie oczyszczona od płynienia krwie jéj; ten jest zakon rodzącéj syna albo dziewkę.
8 A jeźliby nie nalazła ręka jéj, aniby mogła ofiarować baranka: weźmie parę synogarlic, albo dwoje gołąbiat, jedno na całopalenie, a drugie za grzech, i będzie się modlił za nię kapłan, i tak będzie oczyszczona.[3]
- ↑ Luc. 2, 12. Joan. 7, 12. (
Drugi przypis prawdopodobnie błędny.)
- ↑ Luc. 2, 21.
- ↑ Wyż. 5, 11. Luc. 2, 24.
