Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 24
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2 Przykaż synom Izraelowym, abyć przynieśli oliwy z drzewa oliwnego, przeczystéj i przezroczystéj, dla przyprawienia lamp ustawicznie,
3 Przed zasłoną świadectwa w przybytku przymierza. I będzie je stawiał Aaron, od wieczora aż do zarania przed Panem, służbą i obrzędem wiecznym w rodzajach waszych.
4 Na lichtarzu przeczystym będzie je zawżdy stawiał przed obliczem Pańskiem.
5 Weźmiesz téż białéj mąki, i upieczesz z niej dwanaście chlebów, z których każdy będzie miał dwie dziesiąte części:
6 Z których po sześci jeden przeciw drugiemu na stole przeczystym przed Panem położysz.
7 I włożysz na nie kadzidła najjaśniejszego, aby był chleb na pamiątkę obiaty Pańskiéj.
8 Na każdą sobotę będą je odmieniać przed Panem, przyjęte od synów Izraelowych przymierzem wiecznem.
9 I będą Aaronowe i synów jego, aby je jedli na miejscu świętem; bo święte świętych jest z ofiar Pańskich prawem wiecznem.
10 A oto wyszedłszy syn niewiasty Izraelskiéj, którego miała z mężem Egiptyaninem między syny Izraelowymi, swarzył się w obozie z mężem Izraelskim.
11 A gdy zbluźnił imię Pańskie i złorzeczył mu, przywiedziono go do Mojżesza. (A zwano matkę jego Salumith, córka Dabry z pokolenia Dan.)
12 I wsadzono go do ciemnice, ażby się dowiedzieli, coby rozkazał Pan.
13 Który rzekł do Mojżesza, mówiąc:
14 Wywiedź bluźniercę za obóz, a niech włożą wszyscy, którzy słyszeli, ręce swe na głowę jego, i niech go ukamionuje wszystek lud.
15 A do synów Izraelowych mówić będziesz: Człowiek, któryby złorzeczył Bogu swemu, poniesie grzech swój.
16 A ktoby bluźnił imię Pańskie, śmiercią niech umrze: kamieńmi go zabije wszystek lud, choćby on obywatel, choć przychodzień był. Ktoby bluźnił imię Pańskie, śmiercią niech umrze.
17 Ktoby uderzył i zabił człowieka, śmiercią niech umrze. [1]
18 Ktoby zabił bydlę, da inne, to jest duszę za duszę.
19 Ktoby oszpecił kogokolwiek z sąsiadów swoich, jako uczynił, tak mu się stanie.
20 Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb odda. Jaką uczynił zmazę, taką cierpieć będzie musiał. [2]
21 Kto zabije bydlę, odda insze. Kto zabije człowieka, będzie karan. [3]
22 Jednaki sąd niechaj będzie między wami, bądźby przychodzień, bądź obywatel zgrzeszył; bom Ja jest Pan, Bóg wasz.
23 I mówił Mojżesz do synów Izraelowych: i wywiedli onego, który był zbluźnił, za obóz, i zabili go kamieńmi. I uczynili synowie Izraelowi tak, jako był przykazał Pan Mojżeszowi.