Biblia Wujka (1923)/Księga Powtórzonego Prawa 19
Gdy wytraci Pan, Bóg twój, narody, których ziemię da tobie i posiędziesz ją, i będziesz mieszkał w jéj mieściech i w domiech:
2 Trzy miasta odłączysz sobie w pośrodku ziemie, którą Pan, Bóg twój, da tobie w osiadłość, [1]
3 Usławszy pilnie drogę: a na trzy równe części wszystkę ziemię twéj krainy rozdzielisz: aby miał z bliska, który dla mężobójstwa zbiegiem jest, gdzieby mógł ujść.
4 To będzie prawo mężobójce uciekającego, którego żywot ma być zachowan: ktoby zabił bliźniego swego niewiedząc, i o którym się pokazuje, że wczoraj i dziś trzeci dzień żadnéj przeciw niemu nienawiści nie miał,
5 Ale że poszedł z nim po prostu do lasa rąbać drew, a rąbiąc drzewo wypadłaby siekiera z ręki, i żelazo spadłszy z toporzyska, uderzyłoby przyjaciela jego i zabiło: ten do jednego z przerzeczonych miast uciecze, a będzie żyw:
6 By snadź bliski tego, którego krew jest wylana, boleścią wzruszony nie gonił i nie uchwycił go, gdyby dłuższa droga była, i zabiłby onego, który nie jest winien śmierci: ponieważ przeciwko onemu, który zabit jest, pokazuje się, że żadnéj przedtem nienawiści nie miał.
7 A przeto przykazuję tobie, abyś trzy miasta, jedno od drugiego równie daleko, oddzielił:
8 A gdy Pan, Bóg twój, rozszerzy granice twoje, jako przysiągł ojcom twoim, a dać wszystkę ziemię, którą im obiecał, [2]
9 (Jeźli jednak strzedz będziesz rozkazania jego, a uczynisz, co dziś przykazuję tobie, abyś miłował Pana, Boga twego, i chodził drogami jego przez wszystek czas), przydasz sobie trzy drugie miasta i przerzeczonych trzech miast liczbę dwojaką uczynisz.
10 Aby nie wylewano krwie niewinnéj w pośród ziemie, którą Pan, Bóg twój, da tobie w osiadłość, abyś nie był krwie winien.
11 Lecz jeźli kto mając w nienawiści bliźniego swego, zasadził się na gardło jego, a powstawszy uderzył go, i umarłby, a uciekł do jednego z miast wyżéj namienionych: [3]
12 Poślą starsi miasta onego, i porwą go z miejsca ucieczki, i wydadzą go w rękę bliskiemu, którego krew jest wylana, i umrze.
13 Nie zmiłujesz się nad nim i odejmiesz krew niewinną z Izraela, abyć się dobrze działo.
14 Nie weźmiesz ani przeniesiesz granice sąsiada twego, które założyli przodkowie w majętności twojéj, którąć da Pan, Bóg twój, w ziemi, którą weźmiesz w osiadłość.
15 Nie stanie jeden świadek przeciw żadnemu, jakibykolwiek on grzech i złość była: ale w uściech dwu albo trzech świadków stanie każde słowo. [4]
16 Jeźliby stanął świadek kłamliwy przeciw człowiekowi, winując go o przestępstwo:
17 Staną obaj, którzy mają sprawę przed Panem, przed oblicznością kapłanów i sędziów, którzy na ten czas będą.
18 A gdy bardzo pilnie się wywiadując dojdą tego, że fałszywy świadek mówił kłamstwo na brata swego: [5]
19 Oddadzą mu, jako bratu swemu uczynić myślił,
20 I zniesiesz złe z pośrodku ciebie, aby drudzy usłyszawszy bali się, a żadną miarą nie śmieli nic takowego czynić.
21 Nie zmiłujesz się nad nim, ale duszę za duszę, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę wyciągać będziesz.
- ↑ Num. 35, 10. Jos. 20, 2.
- ↑ Gen. 28, 14. Exod. 34, 24.
- ↑ Num. 35, 20
- ↑ Matth. 18, 16. 2.Cor. 13, 1.
- ↑ Dan. 13, 62. (
Błąd w druku; odniesienie do nieistniejącego w tym wydaniu rozdziału Księgi Daniela)
