Biblia Wujka (1923)/Księga Kapłańska 3
Jeźliby ofiara zapokojnych była ofiara, a chciałby z skotu ofiarować, samca albo samicę, bez makuły ofiaruje przed Panem.
2 I położy rękę na głowie ofiary swéj, która ofiarowana będzie w wejściu przybytku świadectwa: i wyleją synowie Aaronowi, kapłani krew wkoło ołtarza. [1]
3 I będą ofiarować z ofiar zapokojnych, na obiatę Panu łój, który okrywa wnętrze, i cokolwiek jest tłustości wewnątrz:
4 Dwie nerki z łojem, który okrywa trzewa, i odziedzę wątroby z nereczkami.
5 I spalą to na ołtarzu na całopalenie, drwa podnieciwszy, na obiatę najwdzięczniejszéj wonności Panu.
6 A jeźli z owiec będzie dar i z zapokojnych ofiara: bądź samca ofiaruje, bądź samicę, bez makuły będą.
7 Jeźli baranka będzie ofiarował przed Panem,
8 Położy rękę swą na głowę ofiary swéj: która ofiarowana będzie w sieni przybytku świadectwa: i wyleją synowie Aaronowi krew jéj wkoło ołtarza.
9 I ofiarują z ofiary zapokojnych ofiarę Panu: łój i ogon wszystek,
10 Z nerkami, i tłustość, która okrywa brzuch i wszystko wnętrze, i obiedwie nereczki z tłustem, które jest przy trzewach, i odziedzę wątrobną z nereczkami.
11 I spali je kapłan na ołtarzu na strawę ognia i obiaty Panu.
12 Jeźliby koza była obiata jego, a ofiarowałby ją Panu:
13 Położy rękę swą na jéj głowę i ofiaruje ją w wejściu przybytku świadectwa, i wyleją synowie Aaronowi krew jéj wkoło ołtarza.
14 I wezmą z niéj na pastwę ognia Pańskiego łój, który okrywa brzuch, i który zakrywa wszystko wnętrze:
15 Dwie nerki z odziedzą, która jest na nich wedle trzew, i tłustość wątroby z nereczkami.
16 I spali je na ołtarzu kapłan na żywność ognia i najwdzięczniejszéj woni. Wszelki łój będzie Pański,
17 Prawem wiecznem w rodzajach waszych, i wszech mieszkaniach waszych: ani krwie, ani łoju koniecznie jeść nie będziecie.