Aaronowe i synów jego, święte świętych z ofiar Pańskich. [1]
4. Ale gdy ofiarujesz ofiarę upieczoną w piecu: z białéj mąki, to jest chleby bez kwasu oliwą rozmieszane, i kreple przaśne oliwą pomazane.
5. Jeźli obiata twoja będzie z panwie białéj mąki oliwą rozmięszana i bez kwasu,
6. Podzielisz ją w kęsy, i wlejesz na nię oliwy,
7. Ale jeźli z rostu będzie ofiara, także biała mąka oliwą będzie zaczyniona:
8. Którą ofiarując Panu, oddasz w ręce kapłańskie.
9. Który gdy ją będzie ofiarował, weźmie pamiętne z ofiary i spali na ołtarzu na wonność wdzięczności Panu.
10. A cokolwiek zostanie, będzie Aaronowe i synów jego, święte świętych z obiat Pańskich. [2]
11. Wszelka obiata, którą ofiarują Panu, bez kwasu czyniona będzie, i bynajmniej kwasu ani miodu nie będą palić na ofierze Panu.
12. Pierwociny tylko tych rzeczy będziecie ofiarować i dary: ale na ołtarz nie włożą ich na wonność wdzięczności.
13. Cokolwiek ofiary będziesz ofiarował, solą posolisz, ani odejmiesz soli przymierza Boga twego z ofiary twojéj. Przy wszelkiéj obiacie twojéj ofiarujesz sól. [3]
14. Ale jeźli ofiarujesz dar pierwszego zboża twego Panu, z kłosów jeszcze zielonych, będziesz prażył ogniem i zetrzesz je jako krupy, i tak ofiarujesz pierwociny twoje Panu:
15. Nalawszy z wierzchu oliwy, a włożywszy kadzidła; bo jest obiata Pańska:
16. Z któréj kapłan spali na pamiątkę daru część startych krup i oliwy i kadzidło wszystko.
Jeźliby ofiara zapokojnych była ofiara, a chciałby z skotu ofiarować, samca albo samicę, bez makuły ofiaruje przed Panem.
2. I położy rękę na głowie ofiary swéj, która ofiarowana będzie w wejściu przybytku świadectwa: i wyleją synowie Aaronowi, kapłani krew wkoło ołtarza. [4]
3. I będą ofiarować z ofiar zapokojnych, na obiatę Panu łój, który okrywa wnętrze, i cokolwiek jest tłustości wewnątrz:
4. Dwie nerki z łojem, który okrywa trzewa, i odziedzę wątroby z nereczkami.
5. I spalą to na ołtarzu na całopalenie, drwa podnieciwszy, na obiatę najwdzięczniejszéj wonności Panu.
6. A jeźli z owiec będzie dar i z zapokojnych ofiara: bądź samca ofiaruje, bądź samicę, bez makuły będą.
7. Jeźli baranka będzie ofiarował przed Panem,
8. Położy rękę swą na głowę ofiary swéj: która ofiarowana będzie w sieni przybytku świadectwa: i wyleją synowie Aaronowi krew jéj wkoło ołtarza.
9. I ofiarują z ofiary zapokojnych ofiarę Panu: łój i ogon wszystek,
10. Z nerkami, i tłustość, która okrywa brzuch i wszystko wnętrze, i obiedwie nereczki z tłustem, które jest przy trzewach, i odziedzę wątrobną z nereczkami.
11. I spali je kapłan na ołtarzu na strawę ognia i obiaty Panu.
12. Jeźliby koza była obiata jego, a ofiarowałby ją Panu:
13. Położy rękę swą na jéj głowę i ofiaruje ją w wejściu przybytku świadectwa, i wyleją synowie Aaronowi krew jéj wkoło ołtarza.
14. I wezmą z niéj na pastwę ognia Pańskiego łój, który okrywa brzuch, i który zakrywa wszystko wnętrze:
15. Dwie nerki z odziedzą, która jest na nich wedle trzew, i tłustość wątroby z nereczkami.
16. I spali je na ołtarzu kapłan na żywność ognia i najwdzięczniejszéj woni. Wszelki łój będzie Pański,
17. Prawem wiecznem w rodzajach waszych, i wszech mieszkaniach waszych: ani krwie, ani łoju koniecznie jeść nie będziecie.
- ↑ Eccl. 7, 34. (
Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.) Niż. w rozd. 6, 25.
- ↑ Niż. 6, 25.
- ↑ Marc. 9, 49.
- ↑ Exod. 29, 19.
