Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0128

Ta strona została uwierzytelniona.

gęstych gałęzi, i wierzbiny od potoku, i będziecie się weselić przed Panem, Bogiem waszym.

41.I święcić będziecie święto jego siedm dni przez rok. Ustawa wieczna będzie w rodzajach waszych. Miesiąca siódmego święta będziecie święcić.

42.I będziecie mieszkać w kuczkach przez siedm dni: wszelki, kto jest z rodu Izraelowego, będzie mieszkał w kuczkach:

43.Aby się nauczyli potomkowie wasi, żem kazał w kuczkach mieszkać synom Izraelowym, gdym je wywiódł z ziemie Egipskiéj: Ja Pan, Bóg wasz.

44.I mówił Mojżesz o świętach wielkich Pańskich do synów Izraelowych.


ROZDZIAŁ XXIV.
Sposób sprawiania lamp do Kościoła: Chlebów obliczności, i karanie bluźnierzów i tych, którzy kogo szkodzą.

I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:

2.Przykaż synom Izraelowym, abyć przynieśli oliwy z drzewa oliwnego, przeczystéj i przezroczystéj, dla przyprawienia lamp ustawicznie,

3.Przed zasłoną świadectwa w przybytku przymierza. I będzie je stawiał Aaron, od wieczora aż do zarania przed Panem, służbą i obrzędem wiecznym w rodzajach waszych.

4.Na lichtarzu przeczystym będzie je zawżdy stawiał przed obliczem Pańskiem.

5.Weźmiesz téż białéj mąki, i upieczesz z niej dwanaście chlebów, z których każdy będzie miał dwie dziesiąte części:

6.Z których po sześci jeden przeciw drugiemu na stole przeczystym przed Panem położysz.

7.I włożysz na nie kadzidła najjaśniejszego, aby był chleb na pamiątkę obiaty Pańskiéj.

8.Na każdą sobotę będą je odmieniać przed Panem, przyjęte od synów Izraelowych przymierzem wiecznem.

9.I będą Aaronowe i synów jego, aby je jedli na miejscu świętem; bo święte świętych jest z ofiar Pańskich prawem wiecznem.

10.A oto wyszedłszy syn niewiasty Izraelskiéj, którego miała z mężem Egiptyaninem między syny Izraelowymi, swarzył się w obozie z mężem Izraelskim.

11.A gdy zbluźnił imię Pańskie i złorzeczył mu, przywiedziono go do Mojżesza. (A zwano matkę jego Salumith, córka Dabry z pokolenia Dan.)

12.I wsadzono go do ciemnice, ażby się dowiedzieli, coby rozkazał Pan.

13.Który rzekł do Mojżesza, mówiąc:

14.Wywiedź bluźniercę za obóz, a niech włożą wszyscy, którzy słyszeli, ręce swe na głowę jego, i niech go ukamionuje wszystek lud.

15.A do synów Izraelowych mówić będziesz: Człowiek, któryby złorzeczył Bogu swemu, poniesie grzech swój.

16.A ktoby bluźnił imię Pańskie, śmiercią niech umrze: kamieńmi go zabije wszystek lud, choćby on obywatel, choć przychodzień był. Ktoby bluźnił imię Pańskie, śmiercią niech umrze.

17.Ktoby uderzył i zabił człowieka, śmiercią niech umrze. [1]

18.Ktoby zabił bydlę, da inne, to jest duszę za duszę.

19.Ktoby oszpecił kogokolwiek z sąsiadów swoich, jako uczynił, tak mu się stanie.

20.Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb odda. Jaką uczynił zmazę, taką cierpieć będzie musiał. [2]

21.Kto zabije bydlę, odda insze. Kto zabije człowieka, będzie karan. [3]

22.Jednaki sąd niechaj będzie między wami, bądźby przychodzień, bądź obywatel zgrzeszył; bom Ja jest Pan, Bóg wasz.

23.I mówił Mojżesz do synów Izraelowych: i wywiedli onego, który był zbluźnił, za obóz, i zabili go kamieńmi. I uczynili synowie Izraelowi tak, jako był przykazał Pan Mojżeszowi.


ROZDZIAŁ XXV.
Postanowienie o siódmem i miłościwem lecie, o lichwie, o zniewoleniu i o poimanych odkupieniu.

I mówił Pan do Mojżesza na górze Synai, rzekąc: [4]

  1. Exod. 21, 12.
  2. Mat. 5, 39.
  3. Exod. 21, 12. Deut. 19, 21.
  4. Exod. 23, 12.