Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 36
Uczynił tedy Bezeleel i Ooliab, i każdy mąż mądry, którym dał Pan mądrość i rozum, aby umieli misternie urobić, co do potrzeby świątnice należy, i co Pan przykazał. [1]
2 I gdy ich wezwał Mojżesz i każdego męża wyćwiczonego, któremu dał Pan mądrość, i którzy się dobrowolnie ofiarowali na robotę, [2]
3 Oddał im wszystkie dary synów Izraelowych. Którzy gdy z pilnością robili, na każdy dzień rano śluby lud ofiarował.
4 Dlaczego rzemieślnicy przymuszeni przyjść,
5 Mówili Mojżeszowi: Więcéj lud ofiaruje, niźli potrzeba.
6 Kazał tedy Mojżesz woźnego głosem wołać: Ani mąż, ani niewiasta niechaj nic więcéj nie dawa na robotę świątnice. I tak przestano od ofiarowania,
7 Przeto że rzeczy ofiarowanych dosyć było i zbywało.
8 I uczynili wszyscy mądrzy sercem, ku wykonaniu roboty przybytku, opon dziesięć, z bisioru kręconego, i hiacyntu, i szarłatu, i z karmazynu dwakroć farbowanego robotą wzorzystą, i rzemiosłem tkackiem:
9 Z których jedna miała na dłużą dwadzieścia i ośm łokci, a na szerzą cztery, jedna miara była wszystkich opon.
10 I złączył pięć opon jednę z drugą, i drugie pięć złączył pospołu.
11 Poczynił téż petlice z hiacyntu, po kraju opony jednéj z obu stron, i po kraju opony drugiéj także:
12 Aby przeciw sobie zeszły się wespół petlice, i jedna się z drugą spinała.
13 Przeto ulał i pięćdziesiąt kolców złotych, któreby ujmowały petlice opon, i był jeden przybytek.
14 Uczynił téż dek jedenaście z koziéj sierści, dla przykrywania wierzchu przybytkowego.
15 Jedna deka wzdłuż miała trzydzieści łokci, a w szerz cztery łokcie: jednéj miary były wszystkie deki:
16 Z których pięć złączył osobno, a sześć innych osobno.
17 I uczynił petlic pięćdziesiąt na kraju deki jednéj: a pięćdziesiąt na kraju deki drugiéj, aby się pospołu schodziły.
18 I haczków miedzianych pięćdziesiąt, któremiby się spinało przykrycie, aby jedno przykrycie ze wszystkich dek było.
19 Uczynił i przykrycie przybytku z skór baranich czerwono farbowanych, i drugie zwierzchu przykrycie z skór fiołkowéj maści.
20 Narobił i deszczek przybytku z drzewa Setym stojących.
21 Dziesięć łokći była dłuża deszczki jednéj, a półtora łokcia szerzą miała.
22 Dwoje fugowanie było w każdéj desce, aby się jedna z drugą schodziła. Tak uczynił u wszystkich deszczek przybytku.
23 Z których dwadzieścia na stronę południową były, przeciwko wiatru południowemu,
24 Ze czterdzieścią podstawków śrebrnych: dwa podstawki pod jednę deszczkę kładziono z obu stron węgłów, gdzie się fugowania boków na węgłach kończą.
25 Na stronę téż przybytku, która patrzy na północy, uczynił dwadzieścia deszczek,
26 Ze czterdziestą podstawków śrebrnych, dwa podstawki do każdéj deszczki.
27 A ku zachodowi, to jest na tę stronę przybytku, która ku morzu patrzy, uczynił sześć deszczek,
28 I inne dwie na każdym węgle przybytku w tyle.
29 Które były spojone od spodku aż do wierzchu, a w jedno się spojenie pospołu zchodziły. Tak uczynił z obu stron na węgłach:
30 Żeby ośm było pospołu deszczek, i miały podstawków śrebrnych szesnaście, to jest dwa podstawki pod każdą deszczką.
31 Uczynił téż drążki z drzewa Setym, pięć ku trzymaniu deszczek jednéj strony przybytku,
32 A pięć drugich ku zjęciu deszczek drugiéj strony: i krom tych inną pięć na zachodnią stronę przybytku przeciw morzu.
33 Uczynił téż drążek inny, któryby przez środek deszczek od węgła aż do węgła przechodził.
34 A deszczki same pozłocił, ulawszy podstawki ich śrebrne. A kolca ich poczynił, przez któreby drążki możono wkładać: które téż same złotemi blaszkami okrył.
35 Uczynił i zasłonę z hiacyntu, i szarłatu, i karmazynu, i bisioru kręconego robotą tkacką mienioną i przetykaną.
36 I cztery słupy z drzewa Setym, które z wierzchami pozłocił, ulawszy podstawki ich śrebrne.
37 Uczynił téż zasłonę we wejściu przybytku z hiacyntu, szarłatu, z karmazynu, i bisioru kręconego, robotą haftarską.
38 I słupów pięć z wierzchami ich, które powlókł złotem, a podstawki ich ulał miedziane.