Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 1


Poniżej znajduje się Księga Wyjścia podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Wyjścia

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20
21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40


ROZDZIAŁ I.
Imiona synów Izraelowych, którzy weszli do Egiptu. Pharao mnożenie ich robotami, chłopiąt zabijaniem, topienem, próżno się kusi psować: Bab chytrość, i od Boga zapłata.

Te są imiona synów Izraelowych, którzy weszli do Egiptu z Jakóbem: każdy z nich z domy swemi weszli: [1]

Ruben, Symeon, Lewi, Judas.

Issachar, Zabulon i Benjamin,

Dan i Nephthali, Gad i Aser.

Było tedy wszystkich dusz tych, którzy wyszli z biodry Jakóbowéj, siedmdziesiąt: a Józeph był w Egipcie.

Który gdy umarł, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj, [2]

Synowie Izraelowi urośli, i jakoby wyrastający rozmnożyli się: i zmocniwszy się zbytnie napełnili ziemię.

Powstał tym czasem król nowy nad Egiptem, który nie wiedział o Józephie:

I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelowych wielki, i mocniejszy jest nad nas.

10 Pójdźcie, mądrze potłummy go, by się snadź nie mnożył: a jeźliby przypadła na nas wojna, by się nie przyłączył nieprzyjaciołom naszym, a poraziwszy nas nie wyszedł z ziemie.

11 Ustawił tedy nad nimi przełożone robót, aby je trapili ciężarami: i zbudowali miasta przybytków Pharaonowi, Phitom i Ramesses.

12 A im bardziéj ich tłumili, tem więcéj się mnożyli i rośli.

13 I nienawidzieli Egiptyanie synów Izraelowych, i trapili je naigrawając ich:

14 I ku gorzkości przywodzili żywot ich robotami ciężkiemi gliny i cegły, i wszelaką służbą, którą byli obciążeni w robotach około ziemie.

15 I rzekł król Egipski babom Hebrejczyków, z których jednę zwano Zephora, a drugą Phua,

16 Przykazując im: Gdy będziecie babić Hebrejankom, a przyjdzie czas rodzenia: jeźli się syn urodzi, zabijcie go, a jeźli córka, zachowajcie.

17 Lecz baby bały się Boga, i nie uczyniły według przykazania króla Egipskiego, ale zachowały chłopiątka.

18 Których wezwawszy król do siebie, rzekł: Cóż to jest, coście chciały uczynić, żeście chłopięta zachowały?

19 Które odpowiedziały: Nie sąć Hebrejanki jako Egipskie niewiasty; bo same umieją babić, i pierwéj rodzą, niźli przyjdziem do nich.

20 Uczynił tedy Bóg babom dobrze: i rozkrzewił się lud i zmocnił się zbytnie.

21 A iż się bały Boga baby, zbudował im domy.

22 Rozkazał tedy Pharaon wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Co się kolwiek męzkiéj płci urodzi, to wrzućcie do rzeki: a cokolwiek niewieściéj, zachowajcie.