wszystkiéj téj złéj gromadzie, która powstała przeciwko mnie: na téj pustyni ustanie i pomrze.
36. Wszyscy tedy mężowie, które był posłał Mojżesz na przepatrowanie ziemie, i którzy wróciwszy się, ku szemraniu przywiedli wszystek gmin przeciwko niemu, uwłócząc ziemi, żeby zła była, [1]
37. Pomarli i pobici są przed obliczem Pańskiem.
38. Lecz Jozue, syn Nun, i Kaleb, syn Jephone, żywi zostali ze wszystkich, którzy byli szli oględować ziemię.
39. I mówił Mojżesz wszystkie te słowa do wszech synów Izraelowych, i płakał lud bardzo.
40. Alić oto bardzo rano wstawszy, wstąpili na wierzch góry i rzekli: Gotowiśmy iść na miejsce, o którem Pan mówił; bośmy zgrzeszyli.
41. Którym rzekł Mojżesz: Czemu przestępujecie słowo Pańskie, co się wam nie poszczęści?
42. Nie chodźcie; bo nie jest Pan z wami: abyście nie polegli przed nieprzyjacioły waszymi. [2]
43. Amalekita i Chananejczyk przed wami są, których mieczem polężecie, przeto żeście nie chcieli słuchać Pana, ani będzie Pan z wami.
44. Lecz oni zaćmieni wstąpili na wierzch góry: a skrzynia Testamentu Pańskiego i Mojżesz nie odeszli z obozu.
45. I zstąpił Amalekita i Chananejczyk, który mieszkał na górze, i pobiwszy je i posiekłszy gonił je aż do Hormy.
I mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
2. Mów do synów Izraelowych, a rzecz do nich: Gdy wnidziecie do ziemie mieszkania waszego, którą ja wam dam,
3. A uczynicie obiatę Panu na całopalenie, albo ofiarę śluby oddając, albo z dobréj woli ofiarując dary, albo na uroczyste święta wasze, paląc wonność wdzięczności Panu z wołów albo z owiec:
4. Którykolwiekby ofiarował ofiarę, będzie ofiarował obiatę: białéj mąki dziesiątą część Ephy zaczynioną oliwą, która będzie miała mirrhę czwartą część hin.
5. A wina na lanie mokrych ofiar pod tąż miarą da do całopalenia, albo do ofiary. Przy każdym baranku,
6. I baranie będzie obiata białéj mąki ze dwu dziesiątych części, któraby zaczyniona była oliwą trzeciéj części hin.
7. A wina na mokrą ofiarę trzeciéj części téjże miary będzie ofiarował na wonność wdzięczności Panu.
8. A kiedy z wołów uczynisz całopalenie, albo ofiarę, żebyś wypełnił ślub albo ofiary zapokojne:
9. Dasz do każdego wołu białéj mąki trzy dziesiąte części zaczynionej oliwą, coby miało pół miary hin.
10. I wina na lanie mokréj ofiary téjże miary na obiatę najwdzięczniejszéj wonności Panu.
11. Tak uczynisz,
12. Przy każdym wole i baranie i baranku i koziełku.
13. Tak obywatele jako i cudzoziemcy,
14. Tymże sposobem ofiary będą ofiarować.
15. Jedno przykazanie i sąd będzie tak wam, jako przychodniom ziemie.
16. Mówił Pan do Mojżesza, rzekąc:
17. Mów synom Izraelowym, i rzecz do nich:
18. Gdy wnidziecie do ziemie, którą wam dam,
19. A będziecie jeść chleb onéj krainy, oddzielicie pierwociny Panu.
20. Z pokarmów waszych, jako z bojewisk pierwociny oddzielacie:
21. Tak i z pokarmów dacie pierwociny Panu.
22. A jeźli z niewiadomości przestąpicie cokolwiek z tych rzeczy, które mówił Pan do Mojżesza,
23. I rozkazał przezeń do was, odednia, którego począł rozkazować i daléj,
24. I zapomni uczynić mnóstwo: ofiaruje cielca z stada całopalenie, na wonność przewdzięczną Panu, i obiatę jego i mokrą ofiarę, jako Ceremonie chcą, i kozła za grzech.
