9. Siedm tygodniów naliczysz sobie od onego dnia, którego sierp we zboże zapuścisz.
10. I będziesz obchodził święto Tygodniów Panu, Bogu twemu, ofiarę dobrowolną ręki twojéj, którą ofiarujesz według błogosławienia Pana, Boga twego.
11. I będziesz używał przed Panem, Bogiem twoim, ty i syn twój i córka twoja, sługa twój i służebnica twoja i Lewit, który jest między bramami twemi, i przychodzień i sierota i wdowa, którzy mieszkają z wami, na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam mieszkało imię jego.
12. I będziesz wspominał, iżeś niewolnikiem był w Egipcie: i będziesz strzegł, i czynił, co przykazano.
13. Święto téż Kuczek obchodzić będziesz przez siedm dni, gdy zbierzesz z bojewiska i z prasy pożytki twoje.
14. I będziesz używał w święto twoje, ty i syn twój i córka, sługa twój i służebnica, Lewit téż i przychodzień i sierota i wdowa, którzy są między bramami twemi.
15. Siedm dni Panu, Bogu twemu, święta obchodzić będziesz na miejscu, które obierze Pan, i błogosławić ci będzie Pan, Bóg twój, we wszech urodzajach twoich, i we wszelkiéj sprawie rąk twoich, i będziesz w radości.
16. Trzykroć do roku ukaże się każdy mężczyzna twój przed oblicznością Pana, Boga twego, na miejscu, które obierze: na święto Przaśników, na święto Tygodniów i na święto Kuczek: nie ukażesz się przed Panem próżny.
17. Ale ofiaruje każdy wedle tego, co będzie miał, podług błogosławieństwa Pana, Boga swego, które mu da. [1]
18. Sędzie i urzędniki postanowisz we wszystkich bramach twoich, któreć da Pan, Bóg twój, w każdem pokoleniu twojem, aby sądzili lud sądem sprawiedliwym,
19. Ani się na drugą stronę nie nachylali: nie będziesz przyjmował osób, ani brał darów; bo dary zaślepiają oczy mądrych, a odmieniają słowa sprawiedliwych.
20. Sprawiedliwie, co jest sprawiedliwego, konać będziesz, abyś żył i posiadł ziemię, którąć da Pan, Bóg twój.
21. Nie będziesz sadził gaju i wszelkiego drzewa przy ołtarzu Pana, Boga twego.
22. Ani sobie udziałasz, ani postawisz słupa, których nienawidzi Pan, Bóg twój.
Nie będziesz ofiarował Panu, Bogu twemu, owce i wołu, na którym jest zmaza, albo jaka skaza; bo brzydliwość jest Panu, Bogu twemu.
2. Gdyby się naleźli u ciebie w jednéj z bram twoich, któreć da Pan, Bóg twój, mąż albo niewiasta, którzyby uczynili złość przed oczyma Pana, Boga twego, i przestąpili przymierze jego,
3. Żeby szli i służyli cudzym bogom, i kłaniali się im, słońcu i księżycowi i wszelkiemu wojsku niebieskiemu, czegom nie przykazał:
4. A oznajmionoćby to, i usłyszawszy wywiedziałbyś się pilnie, i nalazłbyś, że prawda jest, i obrzydłość uczyniona jest w Izraelu:
5. Wywiedziesz męża i niewiastę, którzy rzecz bardzo złośliwą uczynili, do bram miasta twego, i będą ukamionowani.
6. W uściech dwu albo trzech świadków zginie, który będzie zabit: a żadnego niech nie zabijają, gdy jeden przeciw jemu daje świadectwo. [2]
7. Ręka świadków pierwsza zabije go, a ręka inszego ludu ostatnia rzuci się nań: abyś odjął złe z pośród siebie.
8. Jeźli trudny a wątpliwy u ciebie sąd obaczysz między krwią a krwią, między sprawą a sprawą, trądem a trądem: i sędziów między bramami twemi obaczysz słowa różne, wstań a wstąp na miejsce, które obrał Pan, Bóg twój.
9. I przyjdziesz do kapłanów rodu Lewitskiego, i do sędziego, który na on czas będzie, i pytać się od nich będziesz: którzy oznajmią tobie sądu prawdę.
