Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0200

Ta strona została uwierzytelniona.


ROZDZIAŁ XXIII.
Komu się nie godzi do kościoła wniść: a komu się godzi: o splugawieniu nocnem: o potrzebie przyrodzonéj: o nierządnych niewiastach: o lichwie, ślubie: o winnicy i zbożu bliźniego.

Nie wnidzie rzezaniec, który ma ztarte albo wyrznione jądra, i urzniony korzeń, do kościoła Pańskiego.

2.Nie wnidzie Mamzer, to jest z nierządnice urodzony do kościoła Pańskiego, aż do dziesiątego pokolenia.

3.Ammonit i Moabit, ani po dziesiątem pokoleniu nie wnidą do kościoła Pańskiego na wieki. [1]

4.Bo wam nie chcieli zabieżeć z chlebem i z wodą na drodze, kiedyście wyszli z Egiptu, a iż najęli przeciw tobie Balaama, syna Beorowego, z Mezopotamii Syryjskiéj, aby cię przeklinał.

5.I nie chciał Pan, Bóg twój, słuchać Balaama, i obrócił przeklęctwo jego w błogosławieństwo twe, dlatego, że cię umiłował.

6.Nie uczynisz z nimi pokoju, ani się będziesz starał o ich dobre przez wszystkie dni żywota twego na wieki.

7.Nie masz się brzydzić Idumejczykiem; bo brat twój jest, ani Egiptczykiem; boś przychodniem był w ziemi jego.

8.Którzy się z nich narodzą, w trzeciem pokoleniu wnidą do kościoła Pańskiego.

9.Kiedy wynidziesz przeciw nieprzyjaciołom twoim na wojnę, strzedz się będziesz od wszelkiéj złéj rzeczy.

10.Jeźli będzie między wami człowiek, któryby się snem nocnym splugawił, wynidzie za obóz:

11.I nie wróci się, aż się ku wieczorowi omyje wodą, a po zachodzie słońca wróci się do obozu.

12.Będziesz miał miejsce za obozem, gdzie będziesz wychodził na potrzebę przyrodzoną,

13.Niosąc kołek za pasem: a gdy usiędziesz, wykopasz wkoło, a wykopaną ziemią okryjesz to, czegoś pozbył;

14.Bo Pan, Bóg twój, chodzi w pośrodku obozu, aby cię wyrwał, i podał ci nieprzyjaciele twoje: i niech będzie obóz twój święty, a niech nie będzie w nim widać żadnego plugastwa, aby cię nie opuścił.

15.Nie wydasz niewolnika panu jego, któryby się uciekł do ciebie.

16.Będzie mieszkał z tobą na miejscu, które mu się podoba, i w jednem z miast twoich odpocznie: nie zasmucaj go.

17.Nie będzie nierządnica z córek Izraelowych, ani nierządnik z synów Izraelowych.

18.Nie będziesz ofiarował zapłaty wszetecznice, ani zapłaty psa w domu Pana, Boga twego, cóżkolwiekby było, coś ślubował; bo oboje brzydkość jest u Pana, Boga twego.

19.Nie pożyczysz bratu twemu na lichwę pieniędzy, ani zboża, ani żadnéj innéj rzeczy;

20.Ale obcemu. Lecz bratu twemu tego, czego mu trzeba, bez lichwy pożyczysz: abyć błogosławił Pan, Bóg twój, w każdéj sprawie twéj w ziemi, do któréj wnidziesz posięść ją.

21.Gdy ślub poślubisz Panu, Bogu twemu, nie będziesz zwłaczał oddać; bo się go będzie upominał Pan, Bóg twój: a jeźlibyś zwłaczał, będzieć za grzech poczytano.

22.Jeźli nie chcesz obiecać, bez grzechu będziesz.

23.Ale co raz wyszło z ust twoich, zachowasz i uczynisz, jakoś obiecał Panu, Bogu twemu, a własną wolą i usty twemi wyrzekłeś.

24.Gdy wnidziesz do winnice bliźniego twego, jedz jagód, ileć się podoba: a z winnice z sobą nie wynoś.

25.Jeźli wnidziesz we zboże bliźniego twego, rwać kłosy będziesz, i ręką zetrzesz, ale sierpem żąć nie masz.


ROZDZIAŁ XXIV.
Dopuszcza mężom żonie dać list opuszczenia: o miłosierdziu przeciwko dłużnikom ubogim: o sądzie cudzoziemca i sieroty: o ostatkach żniw i win.

Jeźli pojmie człowiek żonę, i będzie ją miał, i nie najdzie łaski przed oczyma jego dla jakiego plugastwa: napisze list rozwodny, i da w rękę jéj, i puści ją z domu swego. [2]

2.A gdy odszedłszy pójdzie za inszego męża,

3.I onby ją téż miał w nienawiści, i dałby jéj list rozwodny, i puściłby ją z domu swego, alboby więc umarł:

4.Nie będzie mógł pierwszy mąż

  1. Num. 22, 5.
  2. Matth. 5, 32.19, 7. Marc. 10, 4.