53. I będziesz jadł owoc żywota twego, i mięso synów twoich i córek twoich, któreć Pan, Bóg twój, da, w uciśnieniu i spustoszeniu, którem cię ściśnie twój nieprzyjaciel.
54. Człowiek rozkoszny i zbyteczny bardzo, będzie zajrzał bratu swemu, i żonie, która leży na łonie jego,
55. Aby im nie dał mięsa synów swoich, które będzie jadł: przeto że nic inszego nie ma w oblężeniu i niedostatku, którym cię spustoszą nieprzyjaciele twoi, we wszystkich mieściech twoich.
56. Niewiasta pieszczona a rozkosznica, która po ziemi chodzić nie mogła, ani stopy nóg postawić od rozkoszy i pieszczoty wielkiéj, będzie zajrzała mężowi swemu, który leży na łonie jéj, dla mięsa syna i córki,
57. I czepka, który wychodzi z pośród łona jéj, i dla dziatek, które się téjże godziny urodziły; bo je będą jeść potajemnie, dla niedostatku wszech rzeczy w oblężeniu i spustoszeniu, którem cię ściśnie twój nieprzyjaciel w mieściech twoich.
58. Jeźli nie będziesz strzegł i czynił wszystkie słowa zakonu tego, które w tych księgach są napisane, a nie będziesz się bał imienia jego chwalebnego i strasznego, to jest Pana, Boga twego:
59. Rozmnoży Pan plagi twoje, i plagi nasienia twego, plagi wielkie i trwałe, choroby złe i ustawiczne.
60. I obróci na cię wszystkie utrapienia Egipskie, którycheś się lękał, i chwycą się ciebie.
61. Nadto wszystkie niemocy i plagi, które nie są napisane w księgach zakonu tego, przywiedzie Pan na cię, aż cię zetrze.
62. I zostaniecie w małéj liczbie, którzyście przedtem byli jako gwiazdy niebieskie prze mnóstwo: przeto żeś nie słuchał głosu Pana, Boga twego.
63. A jako się przedtem radował Pan nad wami, czyniąc wam dobrze i rozmnażając was: tak się będzie radował, tracąc was i wywracając, żebyście zniesieni byli z ziemie, do któréj wnidziesz posięść ją.
64. Rozproszy cię Pan między wszystkie narody od końca ziemie, aż do granic jéj: i tam będziesz służył bogom cudzym, których i ty nie znasz i ojcowie twoi, drewnom i kamieniom.
65. Między narody téż onymi nie uspokoisz się, ani będzie miała odpoczynku stopa nogi twojéj; dać tam bowiem Pan serce lękliwe i oczy ustające i duszę żałością utrapioną.
66. I będzie żywot twój, jakoby wiszący przed tobą: będziesz się bał w nocy i we dnie, a nie będziesz wierzył żywotowi twemu.
67. Po ranu będziesz mówił: Kto mi da wieczór? a w wieczór: Kto mi da zaranie? dla strwożenia serca twego, którem się strachać będziesz, i dla tego, co widzieć będziesz oczyma twemi.
68. Odwiedzie cię Pan w okręciech do Egiptu tą drogą, o któréj ci mówił, żebyś jéj więcéj nie widział: tam będziesz zaprzedan nieprzyjaciołom twoim za niewolniki, i za niewolnice: a nie będzie, ktoby kupował.
Te są słowa przymierza, które Pan przykazał Mojżeszowi postanowić z synmi Izraelowymi w ziemi Moab, oprócz onego przymierza, które z nimi stanowił na Horeb. [1]
2. I zwołał Mojżesz wszystkiego Izraela, i rzekł do niego: Wyście widzieli wszystko, co czynił Pan przed wami w ziemi Egipskiéj Pharaonowi, i wszystkim sługom jego, i wszystkiéj ziemi jego:
3. Pokusy wielkie, które widziały oczy twoje, znaki one i cuda wielkie.
4. I nie dał wam Pan serca rozumnego, i oczu widzących, i uszu, które mogą słyszeć, aż do dnia dzisiejszego.
5. Wiódł was przez czterdzieści lat po puszczy, a nie wytarły się szaty wasze, ani bóty nóg waszych nie popsowały się od starości.
6. Chlebaście nie jedli, wina i sycery nie piliście: abyście wiedzieli, żem Ja jest Pan, Bóg wasz.
7. I przyszliście na to miejsce: i wyjechał Sehon, król Hesebon, i Og, król Bazan, zajeżdżając nam ku bitwie, i poraziliśmy je.
