Izrael, i pogrzebie; ten sam bowiem wniesion będzie z Jeroboam do grobu, iż się nad nim nalazła mowa dobra od Pana, Boga Izraelowego, w domu Jeroboam.
14. Lecz postanowi sobie Pan króla nad Izraelem, który wytraci dom Jeroboamów tego dnia, i tego czasu.
15. I porazi Pan Bóg Izraela, jako się zwykła chwiać trzcina na wodzie: a wyrwie Izraela z ziemie téj dobréj, którą dał ojcom ich, i wywieje je za rzekę; bo sobie naczynili gajów, aby rozdraźnili Pana.
16. I wyda Pan Izraela dla grzechów Jeroboamowych, który zgrzeszył, i ku zgrzeszeniu przywiódł Izraela.
17. Wstała tedy żona Jeroboamowa i poszła i przyszła do Thersa: a gdy wstępowała na próg domu, dziecię umarło.
18. I pogrzebli je, i płakał go wszystek Izrael według mowy Pańskiéj, którą mówił w ręku sługi swego, Achiasa proroka.
19. A ostatek słów Jeroboam, jako walczył i jako królował, oto napisano jest w księgach słów dni królów Izraelskich.
20. A dni, których królował Jeroboam, dwadzieścia i dwa lata są: i zasnął z ojcy swymi: i królował Nadab, syn jego, miasto niego.
21. Lecz Roboam, syn Salomonów, królował w Judzie. Czterdzieści lat i jedno miał Roboam, gdy począł królować: siedmnaście lat królował w Jeruzalem mieście, które obrał Pan, aby tam położył imię swoje, ze wszech pokoleń Izraelskich. A imię matki jego Naama, Ammonitka. [1]
22. I uczynił Juda złość przed Panem, i rozgniewali go nad wszystko, co byli uczynili ojcowie ich w grzechach swych, którymi grzeszyli.
23. Bo i ci nabudowali sobie ołtarzów i bałwanów i gajów na każdym pagórku wysokim i pod każdem drzewem gałęzistem.
24. Ale i niewieściuchowie byli w ziemi i czynili wszystkie obrzydłości poganów, które starł Pan przed obliczem synów Izraelowych.
25. Piątego roku królestwa Roboam przyciągnął Sesak, król Egipski, do Jeruzalem.
26. I pobrał skarby domu Pańskiego i skarby królewskie, i wszystko rozszarpał: i tarcze złote, które był sprawił Salomon:
27. Miasto których poczynił król Roboam tarcze miedziane i dał je w ręce przełożonym tarczników i tym, którzy na straży byli przede drzwiami domu królewskiego.
28. A gdy wchodził król do domu Pańskiego, nosili je ci, którzy mieli urząd wprzód chodzenia, a potem odnosili do zbrojownie tarczników.
29. A ostatek mów Roboamowych i wszystko, co czynił, oto napisano w księgach mów dni królów Juda.
30. I była wojna między Roboam a Jeroboamem po wszystkie dni.
31. I zasnął Roboam z ojcy swymi, i pogrzebion jest z nimi w mieście Dawidowem: a imię matki jego Naama Ammonitka: i królował Abiam, syn jego, miasto niego.
Ośmnastego tedy roku królestwa Jeroboama, syna Nabat, królował Abiam nad Judą.
2. Trzy lata królował w Jeruzalem: imię matki jego Maacha, córka Abessalom. [2]
3. I chodził we wszystkich grzechach ojca swego, które był uczynił przed nim, ani serce jego było doskonałe z Panem, Bogiem swoim, jako serce Dawida, ojca jego.
4. Ale dla Dawida dał mu Pan, Bóg jego świecę w Jeruzalem, aby wzbudził syna jego po nim, i utwierdził Jeruzalem:
5. Przeto że czynił Dawid prawość przed oczyma Pańskiemi, a nie ustępował od wszystkiego, co mu był rozkazał po wszystkie dni żywota swego, wyjąwszy mowę Uryasza Hethejczyka. [3]
6. Wszakże jednak była wojna między Roboamem a Jeroboamem przez wszystek czas żywota jego.
7. Ale ostatek mów Abiam, i
